Για μια σειρά από ενδιαφέροντα θέματα μίλησε ο καθηγητής του MIT, Κωνσταντίνος Δασκαλάκης. Πρόκειται για τον άνθρωπο που σε νεαρή ηλικία έλυσε τον περίφημο Γρίφο του Νας, και έχει καταφέρει να καταγράψει το δικό του επιστημονικό success story. Σε νέα του συνέντευξη στη LIFO, μίλησε για πολλά και διάφορα.
Για το ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή του μέχρι τώρα: «Για κάθε μία επιτυχία μου υπήρξαν πολλαπλές αποτυχίες, για τις οποίες κανείς δεν μαθαίνει ποτέ. Ο σκοπός μου είναι να σπρώξω τα όρια της ανθρώπινης γνώσης ένα βήμα παραπέρα. Αυτό συνεπάγεται αγωνία, πόνο και κόπο. Δεν υπάρχει πρόβλεψη για το αν κάτι είναι εφικτό ή πόσο καιρό θα πάρει. Η ιδέα που θα λύσει το πρόβλημα μπορεί να ‘ρθει μια τυχαία μέρα, όταν κάνεις ντους, μπορεί και να μην έρθει ποτέ. Εκ των προτέρων δεν ξέρεις».
Τι είναι αυτό που τον φοβίζει: «Ο θάνατος και η απώλεια των ανθρώπων που αγαπώ».
Σε ποιους ανήκει το μέλλον: «Σε αυτούς που χαίρονται αυτό που κάνουν και απολαμβάνουν τη διαδρομή. Σε αυτούς που έχουν πάθος, αλλά δεν είναι ανυπόμονοι. Στους τολμηρούς που δεν το βάζουν κάτω».
Τι θα συμβούλευε τους νέους: «Θα τους έλεγα να το παλέψουν στην Ελλάδα και αν δεν τα καταφέρουν, να φύγουν».
Για το αν θα καταργηθούν τα παραδοσιακά μοντέλα εργασίας: «Ασφαλώς. Όπως συνέβη και στις άλλες βιομηχανικές επαναστάσεις, θα υπάρξει ένας σημαντικός μετασχηματισμός στην αγορά εργασίας. Μια γεύση μόνο για τον βαθμό και την ταχύτητα που οι καινούργιες τεχνολογίες μπορούν να φέρουν αλλαγές δίνουν τα πρόσφατα παραδείγματα εφαρμογών όπως οι Uber, Lyft και Taxibeat, που έχουν αλλάξει εντελώς τον τομέα των μεταφορών, και του Airbnb, που έχει αλλάξει την ενοικίαση ακινήτων και τον τουρισμό. Στο μέλλον, οι εξελίξεις θα είναι πιο ραγδαίες. Ελπίζουμε ότι ο άνθρωπος θα αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό από μηχανές στις λιγότερο δημιουργικές εργασίες και θα αποδεσμευτεί έτσι προς δημιουργικότερες εργασίες που οι μηχανές δεν μπορούν να κάνουν. Η μετατόπιση του εργατικού δυναμικού που θα προκύψει θα επιβάλει προσαρμοστικότητα. Οφείλουμε να φροντίσουμε για την επανεκπαίδευση και την προστασία αυτών που θα χάσουν τη δουλειά τους. Τα οφέλη που θα προκύψουν από τη χρήση νέων τεχνολογιών πρέπει να μοιραστούν δίκαια και ορθολογικά, αντί να ωφεληθούν μόνο τα τεχνολογικά μονοπώλια. Χρειαζόμαστε ένα καινούργιο κοινωνικό συμβόλαιο».
Για το αν κινδυνεύει η ιδιωτικότητα μας στο ίντερνετ: «Ναι, γιατί όλοι μας αφήνουμε μεγάλο ψηφιακό αποτύπωμα από την καθημερινή μας χρήση του Ιντερνέτ και δεν έχουμε τη δυνατότητα να ελέγξουμε πού αποθηκεύεται και πώς χρησιμοποιείται. Ξέρουμε ότι οι τεχνολογικοί κολοσσοί όπως οι Google και Facebook χρησιμοποιούν δεδομένα από τη χρήση που κάνουμε στις πλατφόρμες τους. Ξέρουμε, επίσης, ότι πολλές άλλες εταιρείες συλλέγουν δεδομένα για μας και κάνουν ανταλλαγή αυτών των δεδομένων. Αυτό που είναι βαθύτατα προβληματικό είναι ότι δεν ξέρουμε ποιος έχει και τι κομμάτι από τα δεδομένα μας αλλά και πώς μπορεί να το χρησιμοποιήσει. Αν επισκεφθώ έναν ιστότοπο που αναφέρεται σε μια σπάνια ασθένεια, δεν θα ήθελα η ασφαλιστική μου εταιρεία να το γνωρίζει και να το χρησιμοποιήσει για να μου αυξήσει τα ασφάλιστρα ή να μου αρνηθεί κάλυψη. Το πρόβλημα γίνεται ακόμα μεγαλύτερο από το γεγονός ότι πολλές από τις πλατφόρμες που χρησιμοποιούμε ευρέως δεν έχουν ανοιχτό κώδικα, επομένως, και να θέλαμε, δεν θα μπορούσαμε να αναλύσουμε αυτόν τον κώδικά και να αποφανθούμε σε τι βαθμό απειλεί την ιδιωτικότητά μας».
Για το αν ζούμε σε μια περίοδο όπου η τεχνολογία μάς ενώνει ή μας αποξενώνει: «Προφανώς ισχύουν και τα δύο. Από τη μια, η τεχνολογία έχει μετατρέψει τον πλανήτη σε ένα διασυνδεδεμένο ψηφιακό χωριό. Είναι πλέον τετριμμένο να κάνουμε βιντεοκλήση με κάποιον φίλο ή συγγενή στην άλλη άκρη του κόσμου. Μπορούμε άμεσα να καταναλώσουμε περιεχόμενο που ανέβηκε από οποιονδήποτε στο Ίντερνετ. Μπορούμε να ανακαλύψουμε ανθρώπους με τα ίδια «κουφά» ενδιαφέροντα που έχουμε κι εμείς και να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε μόνοι σε αυτόν τον κόσμο. Ενώ παλιότερα επαφιόμασταν στον κοινωνικό μας κύκλο για να βρούμε σύντροφο, μπορούμε πλέον να βρούμε καλύτερα «ταιριάσματα» εκτός του κοινωνικού μας κύκλου μέσω εφαρμογών online dating, και πάει λέγοντας. Από την άλλη, είμαστε κολλημένοι σε μια οθόνη και μας τραβούν την προσοχή συνεχώς οι ήχοι από ένα καινούργιο μήνυμα, συνήθως λίγων χαρακτήρων, δηλαδή μια «απόσπαση νοήματος». Είμαστε ακόμα στα πρώτα βήματα χρήσης των καινούργιων τεχνολογιών επικοινωνίας και κάνουμε κάπως άγαρμπα τη μετάβαση από το ψηφιακό στο φυσικό και αντιστρόφως. Θα προσαρμοστούμε».
