αρχικηΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΗ χώρα στην οποία οι πτυχιούχοι πουλάνε σοκολατάκια | Του Γιάννη Μπελεγρίνη

Η χώρα στην οποία οι πτυχιούχοι πουλάνε σοκολατάκια | Του Γιάννη Μπελεγρίνη

Δεν μου προκάλεσε μεγάλη εντύπωση. Άλλωστε τέτοιες αγγελίες βλέπουμε συχνά στην Ελλάδα της κρίσης. Είναι όμως από τις περιπτώσεις, που δείχνουν το πως έχει δημιουργηθεί το νέο σκηνικό στην αγορά εργασίας στα μέρη μας. Τα γνωστά ζαχαροπλαστεία Κωνσταντινίδη, αναζητούν πωλητές. Δηλαδή, ανθρώπους που θα πουλάνε γλυκά πίσω από έναν πάγκο. Μια χαρά. Τίμια δουλειά. Η συζήτηση μας όμως ξεκινά βλέποντας μερικά από τα προσόντα που ζητά η εταιρία: «Πτυχίο ΑΕΙ/ΤΕΙ, καλή γνώση Αγγλικών, καλό χειρισμό Ηλεκτρονικού Υπολογιστή, 2 χρόνια προϋπηρεσία».

Χρειάζεται να έχει κάποιος απαραίτητα χαρτί πανεπιστημίου, για να πουλάει σοκολατάκια πίσω από ένα πάγκο; Κατά την ταπεινή μου γνώμη, όχι.

Θα βρουν υπαλλήλους για τις συγκεκριμένες θέσεις, με τα συγκεκριμένα δεδομένα; Πιθανότατα θα βρουν. Εκεί ακριβώς ξεκινά το πρόβλημα. Δεν έχει να κάνει μόνο με την συγκεκριμένη επιχείρηση. Έχει να κάνει με το γενικότερο σκηνικό που έχει δημιουργηθεί στην Ελλάδα της κρίσης. Βλέπουμε δηλαδή νέους με καλά πτυχία και skills, να καταλήγουν σε τέτοιες θέσεις εργασίας (στις περισσότερες περιπτώσεις με 580 ευρώ μικτά τον μήνα), μη έχοντας άλλη επιλογή.

Θα πουν κάποιοι: «Μα γιατί είναι κακή η τακτική της συγκεκριμένης αλυσίδας; Δημιουργεί θέσεις εργασίας». Σωστά. Αλλά σημασία δεν έχει μόνο να δημιουργούνται θέσεις εργασίας. Έχει επίσης σημασία και τι είδους θέσεις εργασίας δημιουργούνται. Είναι σαν αυτό που λένε κατά καιρούς οι διάφορες Κυβερνήσεις στην Ελλάδα: «Μειώθηκε η ανεργία». Ναι, μειώθηκε. Αλλά π.χ. το μεγαλύτερο κομμάτι των νεοπροσλαμβανόμενων είναι part-time, με εξευτελιστικούς μισθούς. Οι «νέες θέσεις εργασίας» κάποιες φορές δεν λένε κάτι από μόνες τους.

Πριν λίγο καιρό, γράφαμε για την περίπτωση των Public. Ναι, θέσεις εργασίας δημιουργούν και αυτοί. Η γνωστή αλυσίδα αναζητά νέους για πωλητές στα καταστήματα της. Με «συμβάσεις ενός μήνα», για την περίοδο των Χριστουγέννων. Φυσικά δεν θα προσλάβουν όμως… όποιον κι όποιον για ένα ολόκληρο μήνα. Ζητούν πτυχίο AEI/TEI/IEK. Στα απαραίτητα προσόντα είναι και η καλή γνώση Αγγλικών. Ενώ επίσης η εταιρία θέλει τα άτομα που θα επιλεχθούν να έχουν «Ενθουσιασμό για την Τεχνολογία και τα προϊόντα Ψυχαγωγίας, Προσανατολισμό στην άψογη Εξυπηρέτηση του Πελάτη και Υπευθυνότητα, Ομαδικό πνεύμα, Επικοινωνιακές Ικανότητες». Σημειώνεται ότι η συγκεκριμένη αλυσίδα κάνει κάτι τέτοιο σχεδόν σε κάθε περίοδο γιορτών.

Βρίσκουν πτυχιούχους με «συμβάσεις ενός μήνα»; Ναι, βρίσκουν. Είναι κατάντια τέτοιες πρακτικές από την μεριά των εταιριών; Για εμένα είναι. Φυσικά αυτό είναι και θέμα… οπτικής. Έχει σημασία αν βλέπεις τα δεδομένα από την μεριά του εργαζομένου ή από την μεριά (τέτοιων) εργοδοτών.

Το ακόμα πιο κωμικό στο όλο σκηνικό; Τέτοιες εταιρίες συχνά βραβεύονται για το HR τους, στην Ελλάδα. Ενδεικτικά βραβεία που έχουν κερδίσει, για παράδειγμα, τα Public:

HR Awards 2017
– Χρυσό Βραβείο «Best Talent Management Strategy»

HR Excellence Awards 2017
– Πρώτο Βραβείο Αριστείας «Talent Management & Succession Planning»
– Πρώτο Βραβείο Αριστείας «Healthy Working Environment, Wellness & Wellbeing»
– Δεύτερο Βραβείο Αριστείας «Learning & Development»

Είναι αλήθεια ότι δεν είμαι fan της φυγής στο εξωτερικό. Για αυτό άλλωστε παραμένω στην Ελλάδα και, με όλες τις δυσκολίες, έχω δημιουργήσει το δικό μου project. Ωστόσο, βλέποντας αγγελίες σαν αυτές που συζητάμε παραπάνω, δεν μπορείς να αδικήσεις όλους εκείνους τους νέους, με τα καλά πτυχία και τα skills, που φεύγουν για να εργαστούν σε κάποια άλλη χώρα. Είναι καλύτερα να μεταναστεύσεις, παρά να γίνεις ένας ακόμα πτυχιούχος που θα πολλά σοκολατάκια, με 500 ή 600 ευρώ μικτά τον μήνα.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΧΟΛΙΑ

Αφήστε ένα σχόλιο

one × 2 =