Οι περισσότεροι από εμάς παίζαμε video games όταν ήμασταν παιδιά. Αλλά πως είναι να φτιάχνεις τέτοια παιχνίδια… όταν μεγαλώσεις; Η Κωνσταντίνα Μπεθάνη είναι CEO της Tenebra Studios. Πρόκειται για μια Ελληνική εταιρία που δημιουργεί ψηφιακό διαδραστικό λογισμικό. Αυτό ουσιαστικά καλύπτει τα πάντα: Εφαρμογές, βιντεοπαιχνίδια, serious games. Έχοντας και αρκετές συνεργασίες με εταιρίες του εξωτερικού.
Η Κωνσταντίνα Μπεθάνη μιλά στο It’s Possible και εξηγεί πως αποφάσισε να ακολουθήσει αυτό το επαγγελματικό μονοπάτι και να γίνει «αφεντικό του εαυτού της», πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει κάποιος/α ξεκινώντας από την χώρα μας, ενώ απαντά και στο ερώτημα για το αν αυτοί που φτιάχνουν video games… παίζουν video games στον ελεύθερο χρόνο τους.
Όταν ήσασταν μικρό παιδί και παίζατε video games, το φανταζόσασταν ότι κάποτε θα φτιάχνετε εσείς video games;
Η αλήθεια είναι ότι είχα τα ερεθίσματα στην οικογένεια μου. Συγκεκριμένα έχω δύο θείους οι οποίοι έχουν εταιρία που παράγει λογισμικό για αεροπορικές εταιρίες. Ο πατέρας μου είναι καπετάνιος και ταξίδευε σε διάφορα μέρη του κόσμου, ακόμα και σε χώρες που η τεχνολογία είναι πολύ αναπτυγμένη, όπως η Ιαπωνία. Έτσι μου έφερνε πάντα διάφορα τεχνολογικά γκάτζετ. Από πολύ μικρή λοιπόν ήμουν εξοικειωμένη με το κομμάτι της τεχνολογίας και έπαιζα παιχνίδια.
Στο κομμάτι της δουλειάς όμως εγώ ήθελα να γίνω διπλωμάτης. Για αυτό και μάθαινα ξένες γλώσσες από πολύ μικρή. Δεν ήθελα να έχω κάποια συμβατική δουλειά στην οποία θα είμαι σε ένα γραφείο όλη την ημέρα και θα βάζω σφραγίδες. Ενώ ως διπλωμάτης σκέφτηκα ότι θα έχω την ευκαιρία να κλείνω συμφωνίες με άλλες χώρες και να κάνω ταξίδια στο εξωτερικό.
Τελικά διπλωμάτης δεν έγινα. Επειδή όμως μίλαγα πολλές γλώσσες, ξεκίνησα να κάνω μεταφράσεις για βιντεοπαιχνίδια όπου εκεί γνώρισα τον Θανάση Γεωργούλη.
Άρα κάπως έτσι ξεκινήσατε να ασχολείστε επαγγελματικά με τα video games;
Κάποια στιγμή συζητήσαμε πώς μπορούμε να συνεργαστούμε και να το αξιοποιήσουμε όλο αυτό. Και να γίνουμε αυτό που λέμε «αφεντικά του εαυτού μας». Το 2006 λοιπόν αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε την δική μας εταιρία σε αυτό το πεδίο, με ανάπτυξη video games, εφαρμογές και localization σε games.
Για κάποιον που δεν γνωρίζει: Αυτή τη στιγμή τι παράγει η εταιρία σας;
Ψηφιακό διαδραστικό λογισμικό. Αυτό ουσιαστικά καλύπτει τα πάντα: Εφαρμογές, βιντεοπαιχνίδια, serious games. Έχουμε μάλιστα και πολλές συνεργασίες με εταιρίες του εξωτερικού.
Έχουμε και άλλου είδους συνεργασίες. Για παράδειγμα μας προσέγγισε μια ΜΚΟ που ασχολούνταν με μετανάστες και πρόσφυγες και ήθελε να κάνουμε μία εφαρμογή – εκπαιδευτικό παιχνίδι μέσα από το οποίο θα μπορούσε κάποιος να μάθει τον Ελληνικό τρόπο ζωής: Πώς μπορώ να συνεχίσω την Εκπαίδευση μου, πώς μπορεί το παιδί μου να πάει σχολείο στην Ελλάδα, πώς μπορώ να πάω στην εφορία, πώς μπορώ να ενοικιάσω ένα σπίτι και άλλα.
Επίσης αξιοποιούμε πολύ την τεχνολογία VR. Τώρα τρέχουμε ένα project που έχει να κάνει με την αντιμετώπιση της άνοιας- Αλτσχάιμερ. Μέχρι τώρα τα τεστ για να δουν αν κάποιος έχει άνοια τα έκαναν με χαρτί και μολύβι. Εμείς σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, φτιάξαμε μια εφαρμογή εικονικής πραγματικότητας, που βοηθά να γίνει η ανίχνευση. Εσύ βρίσκεσαι σε ένα εικονικό περιβάλλον όπου σε βάζουν να κάνεις μια πολύ εύκολη δραστηριότητα της καθημερινότητας (π.χ. να πας σε ένα ταχυδρομείο και να ταχυδρομήσεις ένα γράμμα). Ο εξοπλισμός που χρειάζεται είναι απλά ένα smartphone και μία πλαστική κάσκα που μπορείς να βρεις στο εμπόριο ακόμα και με 5 ευρώ.
Την τελική διάγνωση δεν την δίνει η εφαρμογή, αλλά ο γιατρός που είναι δίπλα στον ασθενή και παρακολουθεί τις επιδόσεις του σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας.
Ανάμεσα σε άλλα, έχουμε αναπτύξει εφαρμογές για τον σχολικό εκφοβισμό, για το Διαβήτη Τύπου Ι και εικονικές περιηγήσεις με πιο πρόσφατη αυτή για το Τελλόγλειο Ίδρυμα στη Θεσσαλονίκη. Την περίοδο της καραντίνας και στα πλαίσια του αναγκαστικού εγκλεισμού διαθέσαμε δωρεάν εκπαιδευτικό παιχνίδι για την εκμάθηση όρων θετικών επιστημών για παιδιά Δημοτικού.
Ας υποθέσουμε ότι ένας 18χρονος/χρονη σήμερα θέλει να ασχοληθεί με την ανάπτυξη τέτοιων παιχνιδιών. Τι πρέπει να κάνει; Τι πρέπει να σπουδάσει και πως πρέπει να κινηθεί;
Στην εταιρία μας έχουμε, για παράδειγμα, άτομο που πήγε σε ΙΕΚ και σπούδασε 3D Modeling. Ήταν μάλιστα από τους πρώτους που πήγε σε μια τέτοια σχολή στην Ελλάδα και ουσιαστικά αυτό που μάθαιναν εκεί είναι να κάνουν 3D γραφικά.
Θα πρέπει να τονίσουμε βέβαια ότι για να δημιουργηθεί ένα βιντεοπαιχνίδι χρειάζονται μια σειρά από ειδικότητες. Είναι ομαδική δουλειά.
Υπάρχουν προγράμματα σπουδών στο κομμάτι του computer science και σε επίπεδο πανεπιστημιακό και σε επίπεδο ΙΕΚ. Εκεί πρέπει να ψαχτεί πρώτα κάποιος. Σε κάθε περίπτωση είναι απαραίτητο να φτιάξει κάποιος το δικό του portfolio. Αυτό είναι κάτι που το ζητάμε και εμείς στην εταιρία όταν πρόκειται να κάνουμε μία πρόσληψη. Οι σπουδές από μόνες τους δεν αρκούν, ειδικά στο πεδίο της τεχνολογίας όπου τα δεδομένα εξελίσσονται πολύ γρήγορα.
Κάποιος/α που έχει ως βάση του την Ελλάδα, πόσο ψηλά μπορεί να πάει; Μπορεί για παράδειγμα να φτιάξει ένα παιχνίδι για μια γνωστή κονσόλα;
Το καλό στο συγκεκριμένο πεδίο είναι ότι μπορείς να ξεκινήσεις ακόμα και από το σπίτι σου, αν έχεις τον κατάλληλο εξοπλισμό. Το θέμα είναι αυτό που θα δημιουργήσεις να ξεχωρίζει για κάποιον λόγο. Κάτι που ισχύει για όλα τα προϊόντα.
Σίγουρα υπάρχει πληθώρα παιχνιδιών που βγαίνουν στην αγορά συνεχώς. Αλλά αυτό είναι κάτι που πρέπει να το αντιμετωπίσεις. Είναι εμπόριο.
Το που θα φτάσεις τελικά, έχει να κάνει και με το πως θα το χειριστείς. Εμείς ξεκινήσαμε το 2006 με δικά μας κεφάλαια και καταφέραμε να πετύχουμε σημαντικά επιτεύγματα. Φυσικά με σκληρή δουλειά. Δεν είναι εύκολα τα πράγματα στην Ελλάδα με την επιχειρηματικότητα γενικότερα. Αλλά αν κάτι το αγαπάς, θα κάνεις ο,τι χρειαστεί για να πετύχει. Είναι το πάθος σου. Το σκέφτεσαι 24 ώρες την ημέρα. Και θα προσπαθήσεις να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιο που θα συναντήσεις.
Αυτός που φτιάχνει βιντεοπαιχνίδια, παίζει βιντεοπαιχνίδια στον ελεύθερο χρόνο του; Και ρωτάω φυσικά για εσάς στην προκειμένη περίπτωση
Η απάντηση είναι ξεκάθαρα «ναι». Πλέον παρατηρώ και άλλα πράγματα μέσα σε ένα παιχνίδι βέβαια. ‘Η μπορεί να πάρω ιδέες. Αλλά το gaming παραμένει πάντα τόσο όμορφο όσο όταν ήσουν παιδί.
