Υπάρχει μια άποψη που λέει πως όταν ξεκινάς ένα business project, δεν πρέπει να έχεις στο μυαλό σου το πως θα πληρωθείς πρώτα εσύ. Αφού υπάρχουν άλλα έξοδα που τρέχουν για τις ανάγκες της νέας επιχείρησης. Ενώ αν έχεις κάνει προσλήψεις, έχεις ακόμα κάτι που θα σου «τραβήξει» χρήματα άμεσα.
Στο παρακάτω γράφημα θα δεις την αντίστροφη λογική. Που λέει πως ένας ιδρυτής πρέπει να πληρώνει πρώτα τον εαυτό του, δίνοντας του τουλάχιστον το 10% των συνολικών εσόδων. Στην συνέχεια βάλε στην ιεραρχία τα έξοδα που αφορούν πρώτες ανάγκες (π.χ. ενοίκια, λογαριασμοί) και μετά τα αναλώσιμα (π.χ. ρούχα παπούτσια).
Την οπτική αυτή έχουν πάντως αρκετοί πετυχημένοι επιχειρηματίες. Αντί να υπολογίζετε το εταιρικό μπάτζετ, πληρώστε πρώτα τον εαυτό σας. Δηλαδή, τα πρώτα χρήματα που παίρνεις, πρέπει να είναι για εσένα, να μπουν στους λογαριασμούς σου και σε επενδύσεις που θέλεις, λέει ο αυτοδημιούργητος εκατομμυριούχος, David Bach.
«Ο λόγος για τον οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι χρειάζονται μπάτζετ, είναι για να υπολογίσουν πόσο θα πληρώσουν όλους τους άλλους. Έτσι ώστε στο τέλος του μήνα, του έτους ή της επαγγελματικής τους καριέρας να απομείνει κάτι για να πληρώσουν και τους εαυτούς τους», λέει ο Bach.
Και συμπληρώνει: «Πλήρωσε τον αυτό σου πρώτα και όλα τριγύρω θα αλλάξουν προς το καλύτερο». Και δεν έχει πολύ άδικο. Δεν γίνεται να βλέπεις ένα business project ως… χόμπι που δεν σου φέρνει έσοδα στην τσέπη, για μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι κάτι απολύτως επαγγελματικό, στο οποίο πιθανότατα θα χρειαστεί να μπεις full-time. Άρα χρειάζεσαι έναν «μισθό».
