Η αποστολή ανθρώπων στο φεγγάρι παραμένει ακόμη και σήμερα ίσως το σημαντικότερο κατόρθωμα της NASA και αυτό που απέδειξε το πόσο μακριά έχει φτάσει σήμερα η ανθρωπότητα. Από τότε έχουν περάσει αρκετές δεκαετίες χωρίς να έχουμε καταφέρει να επαναλάβουμε αυτό το εντυπωσιακό επιστημονικό και μηχανικό επίτευγμα. Για ποιον λόγο όμως δεν ξαναπήγαμε στο φεγγάρι; Ποιοι υπήρξαν οι περιοριστικοί παράγοντες που μας απαγόρευσαν μια επίσκεψη στον φυσικό μας δορυφόρο;
Η τελευταία μας επίσκεψη ήταν στις 17 Δεκεμβρίου του 1972 με την αποστολή του Apollo 17. Οι επιστήμονες και οι ειδικοί, πιστεύουν πως τώρα περισσότερο από ποτέ υπάρχουν πολύ καλοί λόγοι για να επιστρέψουμε εκεί και να δημιουργήσουμε μια μόνιμη βάση. Η ύπαρξη μιας μόνιμης βάσης στο φεγγάρι θα μπορούσε να αποτελέσει σταθμό ανεφοδιασμού για μακρινότερα ταξίδια, τηλεσκόπια θα μπορούσαν να χτιστούν επάνω στην επιφάνεια του φεγγαριού, καθώς επίσης μια σεληνιακή βάση θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μια ακμάζουσα οικονομία με επίκεντρο τον τουρισμό.
Μια μόνιμη ερευνητική βάση στο φεγγάρι είναι το επόμενο λογικό βήμα. Το φεγγάρι είναι μόνο τρεις μέρες μακριά. Μπορούμε να κάνουμε κάποιο λάθος χωρίς να τους σκοτώσουμε όλους. Έχουμε ένα σωρό πράγματα να εφεύρουμε και να ελέγξουμε πριν ταξιδέψουμε πιο μακριά στο διάστημα. – Chris Hadfield πρώην αστροναύτης
Ο σημαντικότερος παράγοντας που έχει αποτρέψει την περαιτέρω εξερεύνηση της Σελήνης είναι δυστυχώς το κόστος του όλου εγχειρήματος. Τα χρήματα με τα οποία καλείται σήμερα η NASA να καλύψει τα έξοδά της δεν είναι παρά μόνο η σκιά από τον προϋπολογισμό που είχε διαθέσιμο το 1965. Τον Μάρτιο του 2017 ο Πρόεδρος Trump υπέγραψε τον ετήσιο προϋπολογισμό της NASA στα $19.5 δισεκατομμύρια με την πιθανότητα να ανέβει στα $19.9 δισεκατομμύρια. Μπορεί το ποσό να ακούγεται μεγάλο αλλά πρέπει να μοιραστεί ανάμεσα σε όλα τα τμήματά της και τα φιλόδοξα projects της. Από το James Webb Telescope, τον γιγαντιαίο πύραυλο Space Launch System και τις αποστολές σε Άρη, Δία και άλλα μέρη του ηλιακού μας συστήματος. Συγκριτικά ο Αμερικανικός Στρατός έχει ετήσιο προϋπολογισμό που φτάνει τα $600 δισεκατομμύρια ετησίως και μόνο το πρόγραμμα εκσυγχρόνησης και επέκτασης του πυρηνικού οπλοστασίου θα κοστίσει κοντά στα $1.7 τρισεκατομμύρια σε βάθος τριακονταετίας.
Την περίοδο που οδήγησε στην πρώτη επανδρωμένη αποστολή στο φεγγάρι η NASA απολάμβανε ένα μεγάλο μέρος του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού που έφτανε το 4% το 1965. Έκτοτε και για τα τελευταία 40 χρόνια το ποσοστό αυτό έπεσε κάτω από το 1% με την τελική του διαμόρφωση στο 0.4% τα τελευταία 15 χρόνια. Η εντολή του Προέδρου Trump ήταν για προσεδάφιση στην Σελήνη και μια αποστολή γύρω από την τροχιά του Άρη, αλλά λόγω των αυξανόμενων εξόδων και καθυστερήσεων των διάφορων project ίσως τελικά η NASA να μην πετύχει τίποτα από τα δύο. Μια έρευνα της NASA το 2005 κατέληξε στο συμπέρασμα πως η επιστροφή στο φεγγάρι θα κόστιζε περίπου $104 δισεκατομμύρια πριν από δεκαπέντε χρόνια ($133 δισεκατομμύρια σήμερα εξαιτίας του πληθωρισμού). Το πρόγραμμα Apollo είχε κοστίσει περίπου $120 δισεκατομμύρια σε σημερινά χρήματα.
Πηγή: Unboxholics.com
