Πριν λίγο καιρό, έγραφα για τους «χαλαρούς» Έλληνες startuppers. Ειδικά σε σύγκριση με τους ξένους, που λειτουργούν πιο επαγγελματικά. Δεν είναι λίγες οι φορές, που λόγω της δουλειάς έχω έρθει σε επαφή με Έλληνες startuppers, και η συνεργασία ήταν… λίγο κωμική. Τι εννοώ: Προσεγγίζεις κάποιον π.χ. για μια συνέντευξη. Με χαρά σου απαντά (άλλοτε σύντομα, άλλοτε όχι), και σου λέει ότι φυσικά θέλει να κάνει τη συνέντευξη. Αν αυτή γίνει μέσω emails, του στέλνεις τις ερωτήσεις, βάζοντας ένα deadline για να λάβεις το υλικό. Προσωπικά δίνω συνήθως μεγάλο περιθώριο 5-6 ημερών. Αρκετές φορές, η συνέχεια είναι κάπως έτσι: Τα deadlines πάνε περίπατο- ακόμα και χωρίς ειδοποίηση. ‘Η το τελικό υλικό δεν αντιστοιχεί σε ότι είχε ζητηθεί αρχικά.
Ακόμα και σε περιπτώσεις που μια συνέντευξη θα γίνει σε live συνάντηση (συνηθίζω να κάνω τις περισσότερες έτσι), πάλι δεν μπορείς να υπολογίσεις τις εκπλήξεις. Γίνεται η συνέντευξη, η άλλη πλευρά με «χαλαρότητα» θα πει, για παράδειγμα: «Εντάξει, θα σας στείλουμε εμείς φωτογραφίες, έχουμε πολλές». Τελικά φωτογραφίες δεν στέλνονται μέσα στο χρονικό περιθώριο που έχουμε ορίσει. Πολλές φορές, διαπιστώνεται κατόπιν εορτής ότι τελικά… δεν υπάρχουν φωτογραφίες.
Πριν λίγες ημέρες, έγραψα στον προσωπικό μου λογαριασμό στο Facebook, κάτι ακόμα. Ότι τον Αύγουστο δεν μπορείς να επικοινωνήσεις με στελέχη ελληνικών επιχειρήσεων, διότι… πίνουν τα κοκτέιλ τους στα νησιά. Σε αντίθεση με ξένες, εταιρίες όπως π.χ. η Samsung που θα παρουσιάσει τη νέα ναυαρχίδα της στις 23 Αυγούστου. Δυστυχώς, στις ελληνικές εταιρίες (και μιλάω και για μεγάλα brands), ο Αύγουστος θεωρείται ο μήνας που «κατεβάζουν ρολά» και δεν υπάρχει σχεδόν κανείς στα γραφεία τους, ότι κι αν συμβεί.
Στις 23 Αυγούστου η Samsung θα παρουσιάσει το Note 8. Το αυθόρμητο ερώτημα εδώ είναι άλλο: Πόσες ελληνικές εταιρίες, άρα…
Posted by Giannis Belegrinis on Samstag, 22. Juli 2017
Αρκετά όμως με τα αρνητικά. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξεκίνησα να γράψω αυτό το άρθρο για όλα τα παραπάνω. Αξίζει τώρα να μιλήσουμε για την άλλη πλευρά. Την οποία επίσης βλέπω με τα μάτια μου.
Μπορεί να είμαστε μέσα στον Αύγουστο, όμως υπάρχουν άνθρωποι που εργάζονται πυρετωδώς. Με στόχο να πραγματοποιήσουν το όνειρο τους. Ναι, εδώ στην Ελλάδα. Μιλώ για νέους ανθρώπους που έχουν ξεκινήσει ένα δικό τους project και αποφάσισαν ότι ακόμα και εν μέσω καλοκαιριού, θα κάτσουν να εργαστούν.
Σε όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού που διανύουμε –ακόμα και μέσα στον Αύγουστο- πολλοί startuppers επικοινώνησαν μαζί μου, είτε για να μου δείξουν μια νέα λειτουργία που ετοιμάζουν, ζητώντας την ταπεινή μου γνώμη, είτε για να συζητήσουμε θέματα που αφορούν γενικότερα τη δουλειά τους. Τους αξίζουν μπράβο.
Επίσης, χτες (8/8) και σήμερα (9/8) προγραμματίστηκαν συνεντεύξεις, τις οποίες θα δείτε δημοσιευμένες στο It’s Possible, μέσα στις επόμενες ημέρες. Ναι, υπήρξαν άνθρωποι που θέλησαν να κάνουν συνέντευξη, την ώρα που άλλοι απαντούν «θα τα πούμε τον Σεπτέμβρη».
Η οπτική αυτή, δεν έχει να κάνει μόνο με το καλοκαίρι. Το Πάσχα που μας πέρασε, μπορώ να σας πω ότι υπήρξαν άνθρωποι που ανταποκρίθηκαν στο… τολμηρό κάλεσμα μου, για συνέντευξη. Συγκεκριμένα, την Μεγάλη Πέμπτη και την Μεγάλη Παρασκευή. Εύκολα, θα μπορούσαν να το είχαν αποφύγει και να το τοποθετήσουν μερικές ημέρες αργότερα. Έτσι ώστε την περίοδο των γιορτών να την αφιερώσουν στο 100% σε φίλους, συγγενείς, οικογένειες. Ήρθαν όμως να κάνουν την συνέντευξη και μάλιστα ήταν και «χαλαροί». Λέγοντας ατάκες του στιλ: «Εντάξει, σιγά το πράγμα, ήπιαμε έναν καφέ και κάναμε μια συζήτηση».
Και κάτι ακόμα: Στην κατηγορία όσων εργάζονται ακόμα κι όταν… οι άλλοι σταματούν, δεν βλέπω να μπαίνουν μόνο startuppers ή επιχειρηματίες. Βλέπω πολύ συχνά να λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο π.χ. Έλληνες bloggers ή Youtubers. Και αυτοί μέσα στο παιχνίδι. Κάνουν τη μεγάλη προσπάθεια, για να φτάσουν στο δικό τους «όνειρο». Κάποιοι τα καταφέρνουν και η νίκη είναι μεγάλη.
Θα πρέπει να τα λέμε όλα: Αυτοί που εργάζονται τον Αύγουστο ή την Μεγάλη Εβδομάδα, δεν σημαίνει ότι δουλεύουν 24 ώρες την ημέρα. ‘Η ότι δεν πάνε ποτέ διακοπές. ‘Η ότι δεν βγαίνουν ποτέ έξω για βόλτα. Μια χαρά βρίσκουν χρόνο για όλα- πότε περισσότερο, πότε λιγότερο. Έτσι πρέπει, εξάλλου.
Είναι σίγουρο ωστόσο, ότι έχουν προσαρμόσει την καθημερινότητα τους έτσι, ώστε να μην «κατεβάζουν ρολά», αφήνοντας τα projects τους να… πάνε μόνα τους. Είναι εκεί. Και συνεχίζουν την προσπάθεια μέχρι να καταφέρουν να φτάσουν στον μεγάλο στόχο. Ο οποίος είναι διαφορετικός για τον καθένα. Όλοι αυτοί μαζί όμως, μπορούν να φέρουν την «αλλαγή» που θέλουμε στην Ελλάδα.
