Χρησιμοποιούμε μόνο το 10% του εγκεφάλου μας. Τρώμε καρότα για καλή όραση. Η βιταμίνη C γιατρεύει το κρύωμα. Το σινικό τείχος φαίνεται από το φεγγάρι. Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι αλήθεια. Όμως τείνουμε να τα πιστεύουμε διότι τα έχουμε ακούσει πολλές φορές. Πληροφορίες που επαναλαμβάνονται, είναι πιο πιθανό να θεωρηθούν αληθινές, ακόμα κι αν δεν είναι. Αυτό είναι το πόρισμα της σχετικής έρευνας από το Central Washington University, με τίτλο «Κατασκευάζοντας την ιστορία: ψευδείς αναμνήσεις από ψεύτικες ειδήσεις».
Πολλές έρευνες αποδεικνύουν ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να εμπιστεύεται απόλυτα τη μνήμη του, αφού ο εγκέφαλος τείνει με τον καιρό να σβήνει ή να διαστρεβλώνει τις αναμνήσεις. Όμως η συγκεκριμένη έρευνα εστιάζει στον τρόπο με τον οποίο μια πληροφορία, ακόμα κι αν είναι αναληθής, μπορεί να γίνει πιστευτή ως αλήθεια, μόνο και μόνο επειδή την έχουμε ακούσει/διαβάσει περισσότερες από μία φορές. Αυτή η επανάληψη είναι που κάνει και τις ψεύτικες ειδήσεις να γίνονται πιστευτές, αφού όταν οι άνθρωποι επιχειρούν να εκτιμήσουν την αλήθεια, βασίζονται σε δύο πράγματα: Το πρώτο είναι αν καταλαβαίνουν την πληροφορία και το δεύτερο είναι αν αυτή η πληροφορία τους μοιάζει οικεία. Ο εγκέφαλός μας ξεγελιέται εύκολα: Όταν κάτι ακούγεται ξανά και ξανά, έστω κι αν είναι λάθος, γίνεται τόσο οικείο που τελικά αρχίζει να μοιάζει πραγματικό.
Όπως και με οποιαδήποτε γνωστική προκατάληψη, ο καλύτερος τρόπος να μην πέσουμε στην παγίδα των στρεβλών ειδήσεων, είναι να ελέγχουμε τα δεδομένα. Μπορεί να χρειάζεται έξτρα «δουλειά» αυτή η αναζήτηση, αλλά η ικανοποίηση της αλήθειας θα μας αποζημιώσει.
Πηγή: Doctv.gr
