αρχικηΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΈξι φράσεις που μάλλον πρέπει να σταματήσεις να λες στη δουλειά

Έξι φράσεις που μάλλον πρέπει να σταματήσεις να λες στη δουλειά

Είτε εργαζόμαστε εξ αποστάσεως, είτε στο γραφείο, είτε με κάποιον υβριδικό συνδυασμό των δύο, έχει σημασία τι λέμε στη δουλειά — και πώς το λέμε.

Και όχι μόνο επειδή το να μιλάμε καθαρά και προσεκτικά είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να μεταφέρουμε το εκάστοτε μήνυμα μας στους συναδέλφους μας. Η γλώσσα είναι ο τρόπος με τον οποίο ενισχύεται η εταιρική κουλτούρα. Οι λέξεις που χρησιμοποιούμε επικοινωνούν επίσης τις αξίες μας. Επομένως, είναι λογικό ότι ο τρόπος με τον οποίο μιλάμε στη δουλειά να επηρεάζει επίσης την ευημερία αυτών με τα οποία αλληλεπιδρούμε — ακόμα και όταν το κάνουμε άθελά μας.

Εδώ είναι λοιπόν 6 φράσεις που μάλλον πρέπει να σταματήσεις να λες στην δουλειά.

Ειμαι τοσο απασχολημένος

Ή οτιδήποτε άλλο που χρησιμεύει ως εκδήλωση αυτού που λέμε «Σήμα του Απασχολημένου», με το οποίο προβάλουμε περήφανα την αδυσώπητη απασχόλησή μας ως σήμα τιμής. Είναι συχνά μία φράση που δείχνει σε κάποιον άλλον ότι ο μόνος τρόπος για να είναι σοβαρός με τη δουλειά του είναι να είναι, όπως εμείς, διαρκώς υπερ-απασχολημένος. Και είναι μία φράση που δείχνει ότι οι άλλες εργασίες που έχεις, είναι… πιο σημαντικές από την κρούση που σου κάνει ένας συνάδελφος/ πελάτης.

110%

Φυσικά, κανείς δεν μπορεί να δώσει στην πραγματικότητα το 110%, αλλά ακόμα και όταν δεν λαμβάνεται κυριολεκτικά, χρησιμεύει για να μεταδοθεί η ιδέα ότι το να κάνουμε το καλύτερο δυνατό δεν είναι αρκετά καλό και ότι πρέπει πάντα να λειτουργούμε πάνω από τις δυνατότητες μας. Και αυτό δεν πρόκειται να βοηθήσει κανέναν να έχει καλύτερη ισορροπία δουλειάς και προσωπικής ζωής. Επίσης το να είσαι συνεχώς «στα κόκκινα» θα σε κάνει λιγότερο παραγωγικό.

Αυτό είναι μία προτεραιότητα

Ετσι ορίζουμε κάτι ως επείγον, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι… Ναι, υπάρχουν φορές που πραγματικά χρειάζεται να γνωστοποιήσουμε ότι κάτι είναι επείγον – και αυτός είναι ακόμη λόγος για τον οποίο δεν πρέπει να αποκαλούμε κάτι ως προτεραιότητα ή επείγον, αν δεν ειναι οντως. Διαφορετικά, απλώς ενισχύουμε μια ατμόσφαιρα όπου όλοι λειτουργούν μόνιμα σε κατάσταση… μάχης.

Μπορείς να με πάρεις τηλέφωνο;

Σκέψου όταν κάποιος σου στέλνει ένα email ή σου αφήνει ένα μήνυμα λέγοντας: «Μπορούμε να μιλήσουμε;» ή «Μπορείς να μου τηλεφωνήσεις;». Η άμεση σκέψη σου είναι: Ω, όχι, τα εκανα θάλασσα και πρέπει να είναι κάτι πολύ σοβαρό! Σε εκείνο το σημείο, ό,τι κι κάνεις, έχεις χάσει την εστίασή σου και δεν θα την ξαναβρεις μέχρι να λύσεις αυτό το προφανώς σοβαρό… μυστήριο. Είναι πολύ καλύτερο να δώσετε ένα μικρό πλαίσιο ή, έχοντας υπόψη σας πώς θα μπορούσε να το λάβει ο άλλος να πείτε κάτι σαν: «Τίποτα επείγον, αλλά τηλεφώνησέ μου όταν έχεις την ευκαιρία».

Ναι (όταν δεν πρέπει)

Συχνά, λέμε ναι όταν δεν το εννοούμε ή δεν μπορούμε πραγματικά να αναλάβουμε την εργασία στην οποία λέμε ναι. Τα όρια είναι το κλειδί για την αποφυγή της εξάντλησης και ένα από τα πιο σημαντικά εργαλεία που μας βοηθούν να θέσουμε όρια είναι να μάθουμε να λέμε όχι. Ο Steve Jobs πίστευε ότι η επιτυχία έρχεται μέσα από τα «όχι». Τα «όχι» σου δίνουν το περιθώριο να μην κάνεις πράγματα που δεν θες, ενώ παράλληλα σου ανοίγουν χώρο για να εστιάσεις στα σημαντικά. Δεν μπορείς να τα κάνεις όλα ταυτόχρονα. Μόνο αν πεις κάποια «όχι» θα μπορέσεις να επικεντρωθείς εκεί που πρέπει, θα είσαι αποτελεσματικός και θα έχεις περισσότερες πιθανότητες να φτάσεις σε μια μεγάλη επιτυχία.

Μην ανησυχείς, το ‘χω

Ή αλλιώς, όταν δηλώνουμε ότι δεν χρειαζόμαστε βοήθεια. Το να μάθουμε πώς να δεχόμαστε την υποστήριξη που χρειαζόμαστε από τους άλλους είναι σημάδι δύναμης, όχι αδυναμίας. Βοηθά στην ενίσχυση των εργασιακών μας σχέσεων χτίζοντας εμπιστοσύνη, η οποία είναι κρίσιμο συστατικό για τις επιτυχημένες ομάδες. Επιπλέον, όταν είμαστε ανοιχτοί και ειλικρινείς στο να ζητάμε βοήθεια, δίνει τη δυνατότητα στους άλλους να κάνουν το ίδιο.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΧΟΛΙΑ

Αφήστε ένα σχόλιο

ten − 8 =