Η τάση με τους digital νομάδες καλά κρατεί. Αλλά πως είναι να ζεις με αυτόν τον remote τρόπο; «Ξεκίνησα το digital nomad ταξίδι μου το 2019. Επί του παρόντος, είμαι freelance συγγραφέας και παραγωγός βίντεο και κατοικώ στην Κροατία. Έχοντας ταξιδέψει και δουλέψει στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια, έμαθα – ειδικά μέσα από τα λάθη μου – πώς να κάνω τη διαδικασία απρόσκοπτα και χωρίς άγχος», λέει ο Steve Tsentserensky στο CNBC.
Kαι παραθέτει τα 6 πράγματα που πρέπει να γνωρίζεις, αν θες να κάνεις το ίδιο. Είναι μερικά χρήσιμα μαθήματα που πήρε στην πορεία.
1. Δημιουργήστε σταθερό εισόδημα πριν κάνετε το μεγάλο βήμα. «Εάν διαχειρίζεστε τη δική σας επιχείρηση ή είστε ελεύθερος επαγγελματίας όπως εγώ, είναι ζωτικής σημασίας να προγραμματίσετε εκ των προτέρων και να έχετε μια αξιόπιστη ροή εσόδων. Διαφορετικά, μπορεί να καταλήξετε να αγχώνεστε ότι θα ξεμείνετε από χρήματα για τα βασικά έξοδα. Αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, δεν θα είχα ξοδέψει τόσο πολύ χρόνο κυνηγώντας μεγαλύτερα εφάπαξ deals. Αντίθετα, θα είχα επικεντρωθεί στην εξασφάλιση μακροπρόθεσμων συμβάσεων με πελάτες που, αν και μπορεί να πλήρωναν λιγότερα ανά project- διότι θα με είχαν προσλάβει για συνεχή εργασία. Το επαναλαμβανόμενο εισόδημα δημιουργεί σταθερότητα και μειώνει το οικονομικό άγχος», λέει.
2. Κάντε έρευνα για το κόστος ζωής και ορίστε ένα μπάτζετ. «Όταν ξεκίνησα για πρώτη φορά το νομαδικό ταξίδι μου, έκανα το λάθος να μην έχω οικονομικό σχέδιο. Είχα εργαστεί στον κλάδο της κρουαζιέρας για χρόνια, επομένως πολλά από τα έξοδα για τις βασικές ανάγκες (δηλαδή στέγαση και φαγητό) ήταν ήδη καλυμμένα. Ο καθορισμός προϋπολογισμού και η παρακολούθηση των δαπανών μου, δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό μου. Παρόλο που είχα σημαντικό χρηματικό ποσό στον λογαριασμό μου, θα ήταν έξυπνο να μπατζετάρω εκ των προτέρων και να ερευνήσω το κόστος ζωής σε διαφορετικά μέρη. Για παράδειγμα, βγάζω αυτήν τη στιγμή 4.500 $ το μήνα. Ευτυχώς, αυτό είναι αρκετό για να έχω έναν άνετο τρόπο ζωής στην Κροατία, όπου ξοδεύω κατά μέσο όρο 1.700 $ το μήνα. Αλλά θα ήταν διαφορετική περίπτωση αν ζούσα στις Βερμούδες, όπου τα πράγματα είναι πολύ πιο ακριβά» τονίζει ο 35χρονος.
3. Δημιουργήστε μια ρουτίνα που μπορείτε να μεταφέρετε οπουδήποτε. Εάν εγκαταλείπετε την παραθαλάσσια πατρίδα σας για να γίνετε ψηφιακός νομάς σε μια μεγάλη πόλη, δεν θα μπορείτε να συνεχίσετε την πρωινή σας ρουτίνα, για παράδειγμα, να κάνετε μια πρωινή βόλτα στην παραλία. Αλλά υπάρχουν ακόμα στοιχεία της καθημερινότητάς σας που μπορείτε να ενσωματώσετε όπου κι αν πάτε. «Δεν το σκέφτηκα αυτό όταν έφτασα για πρώτη φορά στην Κροατία, οπότε υπήρχαν στιγμές που οι μέρες μου ένιωθα αποδιοργανωμένες. Τώρα, η ρουτίνα μου περιλαμβάνει να φτιάχνω καφέ και να διαβάζω το πρωί. Η ησυχία με προετοιμάζει ψυχικά για την ημέρα. Κρατάω επίσης ένα ημερολόγιο, αφιερώνω ώρες στοχευμένης εργασίας και βρίσκω χρόνο για να γυμνάζομαι τακτικά. Η ύπαρξη μιας καθορισμένης ρουτίνας με κρατά υγιή, ενισχύει την παραγωγικότητά μου και μου δίνει χρόνο για ξεκούραση — ενώ παράλληλα εξερευνώ την πόλη», λέει ο ίδιος.
4. Μην βασίζεστε αποκλειστικά στο Airbnb. Αν και είναι εφικτό να εξασφαλίσετε μια ενοικίαση σε λογικές τιμές στην Airbnb, υπάρχουν πολλές άλλες υπηρεσίες που θα σας βοηθήσουν να βρείτε ένα μέρος — χωρίς όλες τις επιπλέον χρεώσεις. «Στην Κροατία, οι ψηφιακοί νομάδες μπορούν να χρησιμοποιούν διαδικτυακούς ιστότοπους όπως το DNAStay, το Trawerk και το GoingRemotely. Υπάρχουν επίσης τοπικές βάσεις δεδομένων που έχουν εκατοντάδες καταχωρήσεις, όπως το Njuskalo, όπου βρήκα το σημερινό μου διαμέρισμα στο Ζάγκρεμπ» εξηγεί.
5. Η οικοδόμηση μιας κοινωνικής ζωής δεν χρειάζεται να είναι δύσκολη. Η μοναξιά είναι μια πραγματική ανησυχία για πολλούς ανθρώπους όταν φτάνουν για πρώτη φορά σε ένα νέο μέρος. Αλλά το να ταξιδεύεις μόνος δεν σημαίνει ότι είσαι πάντα μόνος σου. «Στην πραγματικότητα, ένα από τα πράγματα που αγαπώ περισσότερο στο να είμαι ψηφιακός νομάς είναι να γνωρίζω τόσους πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους από διαφορετικά μέρη του κόσμου» λέει ο Steve Tsentserensky. Ακολουθούν ορισμένοι τρόποι για να γνωρίσετε νέα άτομα και να κάνετε φίλους: Facebook groups για συγκεκριμένες πόλεις. Co-working ή co-living spaces. Websites σαν το Nomad List ή το Meetup. Διαμονή σε hostels.
6. Τα χειρότερα σενάρια σπάνια συμβαίνουν. «Από νωρίς στον ταξιδιωτικό μου σχεδιασμό, αγχωνόμουν άσκοπα μένοντας προσηλωμένος σε όλα τα… χειρότερα σενάρια. Ανησυχούσα για τόσα πολλά πράγματα: Θα υπάρξουν γλωσσικοί φραγμοί; Πώς θα επικοινωνήσω με τους ανθρώπους; Τι γίνεται αν δυσκολεύομαι να κάνω φίλους; Τι γίνεται αν υπάρχει πολύ εγκληματικότητα στην περιοχή; Τι γίνεται αν μου κλέψουν τα πράγματά μου;» λέει ο 35χρονος. Και καταλήγει: «Υπάρχει ένα όνομα για όλο αυτό: καταστροφολογία — και είναι αρκετά συνηθισμένο. Αλλά σε όλη τη διάρκεια της εμπειρίας μου ως ψηφιακός νομάς, κανένα από τα χειρότερα σενάρια που περίμενα δεν συνέβη στην πραγματικότητα».
