Έχουμε γράψει αρκετά άρθρα για το job hopping. Οι εργαζόμενοι στην εποχή μας αλλάζουν συχνά δουλειές και δεν παίρνουν σύνταξη… από την πρώτη εταιρία στην οποία θα τύχει να εργαστούν.
Για τον Todd Graves, αυτό είναι μία «κόκκινη σημαία», όταν θέλει να κάνει προσλήψεις. Ο ίδιος είναι δισεκατομμυριούχος και Διευθύνων Σύμβουλος και συνιδρυτής της Raising Cane’s Chicken Fingers, μιας αλυσίδας εστιατορίων με περισσότερες από 800 καταστήματα στις ΗΠΑ και στη Μέση Ανατολή. Η Νο. 1 «κόκκινη σημαία» του όταν προσλαμβάνει νέους υπαλλήλους είναι ένα βιογραφικό που δείχνει συχνές αλλαγές θέσεων εργασίας κάθε δύο- τρία χρόνια, λέει στο CNBC.
Η αναζήτηση εργασίας μπορεί να κάνει έναν υποψήφιο να φαίνεται ότι βρίσκεται σε μια «αναζήτηση για τίτλους», λέει ο Graves. Τέτοιοι άνθρωποι τείνουν επίσης να μιλούν κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων με τρόπο που πιστεύουν ότι ο υπεύθυνος προσλήψεων θέλει να ακούσει, αντί να δίνουν αυθεντικές απαντήσεις, λέει ο ίδιος. Και κάπως έτσι, πέφτουν σε αντιφάσεις.
«Όταν κοιτούν περισσότερο τον τίτλο έναντι της ομαδικής εργασίας, είναι μια τεράστια κόκκινη σημαία για μένα», λέει ο Graves.
Όταν ο Graves διεξάγει συνεντεύξεις για δουλειά, προσπαθεί να μετρήσει το επίπεδο πάθους κάθε υποψηφίου για το brand – και προσλαμβάνει άτομα που πιστεύει ότι θα έχουν «εσωτερικά κίνητρα» να εργαστούν στη Raising Cane’s. Λέει ότι έχει παρατηρήσει μια «τεράστια συσχέτιση με την επιτυχία» για τους υπαλλήλους που νοιάζονται για το τι συμβαίνει στους συναδέλφους, την ομάδα και τον Οργανισμό τους συνολικά — αντί να εστιάζουν αποκλειστικά στη δική τους επαγγελματική ανάπτυξη.
«Αυτό ισχύει για τους ταμίες μας και στους μάγειρες τηγανητών στα εστιατόρια μας», λέει ο Graves.
Να μας πουν και όλοι οι άσημοι καθημερινοί άνθρωποι ΓΙΑΤΙ φεύγουν συχνά από τις δουλειές τους.
Με άλλα λόγια, να ακούσουμε τι στραβά συναντούν κάθε μέρα από τους εργοδότες τους.
Τότε, πραγματικά θα μπορέσουμε να βγάλουμε σωστά συμπεράσματα.