Μερικές φορές, δεν χρειάζεται να πορευτείς σε έναν εντελώς νέο δρόμο, για να ξεχωρίσεις. Μπορείς να πας σε ένα ήδη γνωστό μονοπάτι, αλλά να κινηθείς με τον δικό σου τρόπο. YouTubers έχουμε δει πολλούς τα τελευταία χρόνια. Λόγω και της εξάπλωσης των νέων τεχνολογιών. Τα παραδείγματα είναι αρκετά, ειδικά στο ευρύτερο πεδίο της μόδας. Βλέποντας όμως λίγο πιο προσεκτικά τα βίντεο της Βενετίας Καμάρα στο YouTube-ίστικο κανάλι της, διαπιστώνεις μια σημαντική λεπτομέρεια από εκείνες που κάνουν τη διαφορά: Δεν μιλά μόνο για τα brands και τα προϊόντα που της αρέσουν, αλλά και για εκείνα που δεν της αρέσουν.
Κάτι τόσο απλό, που όμως δεν το βλέπουμε συχνά ούτε από YouTubers, ούτε από Bloggers, ούτε ακόμα κι από ενημερωτικά sites. Είναι, άραγε, τόσο δύσκολο; Ποιος ξέρει. ‘Η μάλλον ξέρει η ίδια. Μιλώντας στο It’s Possible, εξηγεί τις ιδιαιτερότητες που έχει ο δρόμος που επέλεξε. Παράλληλα, απαντά στο ερώτημα για το αν μπορεί αυτό που ονομάζουμε YouTuber να είναι το βασικό επάγγελμα κάποιου στην Ελλάδα. Ενώ δίνει την δική της ιδιαίτερη απάντηση, στην ερώτηση για το ποιο είναι το πιο «τρελό» βίντεο που θα ήθελε να φτιάξει.
Πως προέκυψε η ιδέα να γίνετε Youtuber και πότε ξεκινήσατε να δημιουργείτε βίντεο;
Η ιδέα για το YouTube προϋπήρχε αρκετά χρόνια στο μυαλό μου, αλλά δεν ένιωθα καθόλου άνετα μπροστά στην κάμερα -φαίνεται πάρα πολύ στα πρώτα μου videos. Ώσπου, λόγω του blogging εξοικειώθηκα με την κάμερα, όμως παρατηρούσα ότι δεν υπήρχε ίχνος της προσωπικότητας μου στις φωτογραφίες.
Στα videos βλέπεις το 100% του εαυτού μου, ενώ στις φωτογραφίες το -10%. Και πριν αρχίσω το YouTube με εκνεύριζε που φαινόμουν τόσο σνομπ κι απρόσιτη στο blog μου, οπότε ο βασικός λόγος που το ξεκίνησα ήταν επειδή ήθελα να δείξω σε μεγαλύτερο βαθμό τον χαρακτήρα μου. Ένας δευτερεύος λόγος είναι ότι λατρεύω το μοντάζ, και το γεγονός ότι μπορείς να δημιουργήσεις κάτι εντυπωσιακό με μερικά εφέ και πολλές ώρες μπροστά από τον υπολογιστή -όλα έχουν ένα αντίτιμο.
Τα πρώτα βίντεο που έχω ανεβάσει ήταν πριν ένα χρόνο, αλλά δεν είχα τότε σκοπό να ξεκινήσω κανάλι. Το κανάλι μου ουσιαστικά το ξεκίνησα πριν από 7 μήνες περίπου.
Ποιες ήταν οι πρώτες αντιδράσεις συγγενών και φίλων, όταν τους ανακοινώσατε αυτή σας την απόφαση;
Οι φίλοι μου με προέτρεπαν συνέχεια να ξεκινήσω το YouTube γιατί δεν υπήρχαν αρκετές Ελληνίδες vloggers, κι όταν είδαν ότι το ξεκίνησα ήταν πολύ υποστηρικτικοί. Ωστόσο, ο ελεύθερος χρόνος σου περιορίζεται, βλέπεις λιγότερο την παρέα σου και κάποιοι φίλοι καταλήγουν δυσαρεστημένοι. Με λίγα λόγια κι αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, υπάρχει η πιθανότητα να χαλάσουν φιλίες. Παράλληλα, κάποιες άλλες φιλίες θα γίνουν πιο δυνατές γιατί θα καταλάβουν και θα σεβαστούν ότι αγαπάς απίστευτα πολύ αυτό που κάνεις. Θα ήταν ουτοπικό εάν η απάντηση μου σταματούσε στην πρώτη πρόταση, αλλά είμαστε στον real world.
Οι συγγενείς μου, όλως περιέργως έχουν ενθουσιαστεί με την ιδέα του YouTube παρόλο που δεν το περίμενα καθόλου, γιατί είναι άτομα μεγαλύτερης ηλικίας που δεν καταλαβαίνουν τι κάνει ένας youtuber.
Ίσως είναι λίγο TMI, αλλά όταν με πήρε τηλέφωνο ένας θείος μου, και μου είπε ότι με είδε στο YouTube κι ότι του άρεσε πολύ η δουλειά που κάνω, ήταν τεράστια ικανοποίηση, ακριβώς επειδή πρόκειται για ένα άτομο που δεν είχε την παραμικρή εξοικείωση με την έννοια του “Youtuber”.
Ποια ακριβώς είναι η θεματολογίας σας ως YouΤuber;
Θα έλεγα ότι το κανάλι μου εστιάζει περισσότερο στο στυλ. Δεν θέλω να πω “μόδα” γιατί προσωπικά τα θεωρώ δύο εντελώς διαφορετικούς τομείς. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα περιορίσω την θεματολογία μου εκεί. Με τον ίδιο ενθουσιασμό που θα μιλήσω για ένα αγαπημένο μου προϊόν, θα μιλήσω συγχρόνως και για πιο λεπτά ζητήματα, όπως το body image ή τον φεμινισμό.
Γενικότερα, οι viewers βλέπουν ένα βίντεο δέκα λεπτών την εβδομάδα, και ξεχνούν ότι αυτά τα δέκα λεπτά δεν μας καθορίζουν εντελώς ούτε σαν άτομα, ούτε σαν προσωπικότητες. Όταν βλέπουμε μια beauty vlogger για παράδειγμα, την τοποθετούμε σε μια πολύ συγκεκριμένη κατηγορία. Εκείνη του ατόμου που μιλάει διαρκώς για ομορφιά, καλλυντικά, ρούχα, που είναι μονίμως χαρούμενη και χαμογελαστή, που δεν βρίζει ποτέ. Σκιαγραφείς τον χαρακτήρα της βασιζόμενος σε αυτά τα δέκα λεπτά ξεχνώντας ότι η μέρα της αποτελείται από 24 ώρες -εξαιρετικά άδικο κι επιφανειακό, αλλά λογικό να συμβαίνει.
Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι μπορεί η θεματολογία ενός καναλιού -όχι απαραίτητα του δικού μου- να είναι υπερβολικά εστιασμένη σε ένα είδος (beauty, fashion, gaming), όμως αυτό δεν σημαίνει ότι τα ενδιαφέροντα του youtuber περιορίζονται μονάχα εκεί. Κι όταν κάποιες φορές ένας youtuber θίγει ένα διαφορετικό θέμα από αυτά που έχει συνηθίσει το κοινό του, τότε όλοι ξαφνιάζονται. Λες και οι youtubers δεν έχουν την ίδια πολυπλοκότητα στον χαρακτήρα τους, όπως έχουν όλοι οι άνθρωποι.
Προσωπικά αντιλαμβάνομαι την θεματολογία ενός καναλιού καθαρά για τον αλγόριθμο του YouTube, και όχι σαν μια ακόμη ταμπέλα που βάζουμε σε έναν άνθρωπο. Από εκεί και πέρα, το μόνο που μετράει για μένα είναι ο ίδιος ο youtuber σαν άτομο, που απλώς μοιράζεται τις σκέψεις του μπροστά σε μία κάμερα για οποιοδήποτε θέμα τον απασχολεί.
Κάτι που είδα σε κάποια βίντεο σας και μου τράβηξε το ενδιαφέρον, είναι ότι μιλάτε και για τα προϊόντα που δεν σας αρέσουν. Πιστεύετε ότι είναι εύκολο για έναν Youtuber να βαδίσει σε αυτόν τον δρόμο και να δημιουργήσει μια σχέση ειλικρίνειας με το κοινό του;
Θα σας θέσω ένα παράδειγμα. Βλέπεις ένα βίντεο μου, και κάποια στιγμή αναφέρω ότι δεν μου άρεσε καθόλου το τάδε προϊόν. Ένα μήνα αργότερα, συνεργάζομαι με την εταιρεία για να προωθήσω ακριβώς το ίδιο προϊόν. Το αποτέλεσμα; Το κοινό σου δεν θα σε εμπιστευτεί ξανά όταν του προτείνεις κάποιο προϊόν που όντως σου αρέσει! Η κριτική που κάνουμε στα προϊόντα είναι πάντοτε υποκειμενική, επομένως είναι απόλυτα λογικό να μας δυσαρεστούν κάποια από αυτά.
Οι YouTubers είναι εκεί πρώτα για τους viewers και μετά για τα brands.
Ο viewer είναι εκείνος που θα σε στηρίξει, θα σου σχολιάσει κάτω από τα videos, θα σου στείλει μήνυμα. Όταν χαλάς αυτή τη σχέση εμπιστοσύνης, είναι σαν να τον προδίδεις την στιγμή που τόσο καιρό ήταν πιστός στο περιεχόμενο του καναλιού σου.
Όταν μοιράζεσαι την αρνητική σου άποψη με το κοινό, εκείνοι συνειδητοποιούν ότι είσαι ειλικρινής μαζί τους οπότε θα σε εμπιστευτούν περισσότερο όταν προτείνεις ένα προϊόν που πράγματι σε ενθουσίασε. Επίσης, κάνεις το ίδιο το brand να φαίνεται πιο “ανθρώπινο”, γιατί κανένας δεν είναι τέλειος και κανένα προϊόν δεν απευθύνεται σε όλους. Εάν όλες οι youtubers λέγαμε μόνο τα θετικά ενός προϊόντος, μαντέψτε τι θα γινόμασταν; Τηλεόραση.
Μπορεί αυτό που ονομάζουμε YouTuber, να είναι το βασικό επάγγελμα κάποιου στην Ελλάδα; Είναι κάτι που το βλέπουμε σε αρκετές χώρες του εξωτερικού.
Φυσικά! Υπάρχουν YouTubers που έχουν δηλώσει ανοιχτά ότι είναι το βασικό τους επάγγελμα, όπως η Μικρή Ολλανδέζα -η οποία κάνει καλύτερη δουλειά από τις περισσότερες ξένες youtubers. Για να φτάσεις σε αυτό το σημείο όμως, θα πρέπει πρώτα να περάσεις από το στάδιο που θα έχεις μια κανονική δουλειά, την καθημερινότητα σου, την σχολή σου και το YouTube. Ίσως αυτό το στάδιο διαρκέσει δύο χρόνια, ίσως πέντε!
Βέβαια, όταν καταφέρεις να αποκτήσεις μεγάλο κοινό, σημαίνει ότι έχεις συγχρόνως μεγάλη απήχηση. Και το σημαντικό στο YouTube είναι ότι, αυτή η απήχηση είναι υπερβολικά εστιασμένη. Μπορείς να δεις ακριβέστατα στατιστικά για την ηλικία, το φύλο και τα ενδιαφέροντα των viewers σου, κάτι που στην τηλεόραση δεν μπορείς να το πετύχεις.
Επομένως, η διαφήμιση -γιατί μόνο από τις συνεργασίες μπορείς να το κάνεις επάγγελμα- γίνεται σε εξαιρετικά συγκεκριμένο κοινό. Η εταιρεία θα ξέρει με ακρίβεια σε τι κοινό θα απευθυνθεί. Και η YouTuber δεν είναι μια διασημότητα που είδες σε κάποια διαφήμιση και ίσως -ίσως- καταφέρει να σε πείσει να αγοράσεις ένα προϊόν. Η YouTuber είναι η ιντερνετική σου φίλη, που θα σου πει πόσο αγαπάει το τάδε προϊόν, χωρίς όμως να προσπαθήσει να στο πουλήσει. Κι αυτή είναι η δύναμη του YouTube -η φιλικότητα.
Ποιο είναι το πιο «τρελό» πράγμα που θα θέλατε να κάνετε σε βίντεο σας και δεν το έχετε πραγματοποιήσει ακόμα;
Σίγουρα αυτό που θα πω, δεν είναι τρελό του τύπου “θέλω να κάνω ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο σε vlog” αλλά μου αρέσει να είμαι ρεαλίστρια. Θα ήθελα πάρα πολύ να μιλήσω για θέματα σχετικά με την lgbtq κοινότητα. Δεν υπάρχουν αρκετά άτομα που μιλάνε ανοιχτά γι’ αυτό το θέμα, και νιώθω ότι έτσι ενισχύεται η άποψη ότι το να είσαι gay είναι κάτι που θα έπρεπε να παραμένει κρυφό, ή ότι είναι κάτι για το οποίο θα έπρεπε να ντρέπεσαι. Ο λόγος για τον οποίο δεν το έχω κάνει ακόμη, είναι επειδή βλέπω διαρκώς hate comments, και δεν θα ήθελα να γεμίσει το community μου με ομοφοβικά σχόλια που θα πληγώσουν κάποιον άλλον. Ο κόσμος πολλές φορές μπερδεύει την ελευθερία του λόγου με την κακία και την προσβολή, και ποτέ δεν ξέρεις πώς ένα μικρό σχόλιο θα επηρέασει κάποιον που θα το διαβάσει. Be nice to people, it’s free!
