Μπορεί το Γκάζι να είναι γνωστό για την Τεχνόπολη και τα νυχτερινά μαγαζιά που υπάρχουν στην περιοχή, ωστόσο τέσσερις φίλοι αποφάσισα να κάνουν κάτι διαφορετικό. Να δημιουργήσουν εκεί, τη δική τους Ζυθοποιία. Εκεί φτιάχνεται η μπύρα Noctua.
Το It’s Possible επισκέφτηκε το «αρχηγείο» της επιχείρησης, στην οδό Πειραιώς και συνάντησε τον συνιδρυτή της Noctua, Δημήτρη Γιαννόπουλο. Ο ίδιος μιλά για το πώς προέκυψε η πρωτότυπη ιδέα να παράξουν τη δική τους μπύρα στο κέντρο της Αθήνας. Σημειώνει ότι στα σχέδια τους είναι να μετατρέψουν το ζυθοποιείο τους σε χώρο συγκέντρωσης των Αθηναίων, πραγματοποιώντας events, ενώ απαντά και στο μεγάλο ερώτημα για το αν ένας νέος επιχειρηματίας πρέπει να μπαίνει full time στο project του, έτσι ώστε να φτάσει στην επιτυχία.
Πως προήλθε η ιδέα για να δημιουργήσετε τη δική σας μπύρα;
Εμείς ήμασταν γενικά καταναλωτές μπύρας. Με διάφορα ερεθίσματα τα οποία δόθηκαν, καταφέραμε να δοκιμάσουμε πολλές διαφορετικές μπύρες. Με καλύτερη γεύση. Πηγαίναμε για παράδειγμα στην μπυραρία Local Pub στο Χαλάνδρι. Από εκεί ξεκίνησε μια αντίληψη, ότι αυτό που πίναμε μέχρι τότε, μπορεί να λεγόταν μπύρα, αλλά δεν ήταν.
Όταν διαπιστώσαμε ότι υπάρχουν συνολικά 500 είδη μπύρας και εμείς γνωρίζαμε μόνο 2, από εκεί και πέρα ανοίχτηκε ένας ολόκληρος κόσμος.
Στη συνέχεια αρχίσαμε να πηγαίνουμε σε κάποια πιο εξειδικευμένα μαγαζιά για να πίνουμε μπύρες, ενώ επίσης κάναμε κάποιες παραγγελίες από το εξωτερικό. Στήθηκε σιγά- σιγά όλη αυτή η «κουλτούρα των γεύσεων». Από όλη αυτή την τριβή, προέκυψε η ιδέα να φτιάξουμε τη δικιά μας μπύρα, και να εκπαιδεύσουμε το κοινό έτσι ώστε να πίνει καλές μπύρες.
Φτιάξαμε την επιχείρηση, μαζί με τους άλλους συνιδρυτές: Ιάσων Παναγιωτόπουλο, Ορφέα Δημόπουλο κα Χρήστο Βασιλειάδη. Στην ομάδα μας εντάχτηκαν επίσης οι Νίκος Χατζάκης (παραγωγή/ εκπαίδευση) και Andy Παπαδάκης (design).
Πως επιλέχτηκε το Γκάζι σαν έδρα σας; Η αλήθεια είναι ότι δεν βλέπουμε πολλές ζυθοποιίες στο κέντρο της Αθήνας
Όλη η επιρροή που είχαμε, ήταν από το αμερικάνικο κίνημα. Το οποίο τα τελευταία 15 χρόνια έχει αρχίσει και γίνεται must. Και σε επιχειρηματικούς όρους. Στην Αμερική, οι περισσότερες ζυθοποιίες είναι μέσα στον αστικό ιστό, ενώ οι εγκαταστάσεις τους χρησιμοποιούνται παράλληλα και events και εκδηλώσεις. Είναι ανοιχτές για τον κόσμο.
Εκεί επιτρέπεται να μπει μέσα ο κόσμος, να κάτσει σε τραπεζάκια να πιεί την μπύρα του, μετά να πληρώσει και να φύγει. Λειτουργούν, δηλαδή οι εγκαταστάσεις και ως μαγαζί. Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν επιτρέπεται αυτό. Εδώ σου επιτρέπουν ή να κάνεις αυτό που έκανε η Craft, δηλαδή να σερβίρεις όλη σου την παραγωγή μέσα στις εγκαταστάσεις σου και να λειτουργείς ως εστιατόριο ή όλη σου η παραγωγή να πουλιέται χονδρική. Μπορείς να πουλήσεις και λιανική, αλλά ο πελάτης θα πρέπει να πάρει το προϊόν και να φύγει. Δεν μπορεί να κάτσει στον χώρο, δηλαδή.
Πέρα από όλα αυτά, εμείς θέλαμε το ζυθοποιείο να είναι ενεργό. Να έχει ζωή. Και να μην είναι «πεταμένο» σε κάποια βιομηχανική περιοχή. Εμείς θέλουμε ο κόσμος να έρχεται εδώ, να μπορεί να δει τα μηχανήματα, να δοκιμάσει τις μπύρες μας και να μιλήσει με όλους τους ιδρυτές. Έτυχε να βρούμε τον κατάλληλο χώρο στο Γκάζι, αλλά γενικά ψάχναμε διάφορες περιοχές στο κέντρο.
Πως δημιουργείται μια μπύρα; Αυτό είναι κάτι που πολλοί δεν γνωρίζουν
Η μπύρα έχει 4 συστατικά: νερό σε ποσοστό 90%, μαγιά, βύνη και λυκίσκο. Αρχικά ξεκινάει η ανάμιξη της βύνης με το νερό, στη συνέχεια το μείγμα περνά σε ένα άλλο δοχείο, σαν μεγάλο σουρωτήρι, όπου με το αντίστοιχο σετάρισμα θερμοκρασιών, τραβάς το εκχύλισμα. Μένει δηλαδή το στερεό κομμάτι πάνω και τραβάς το υγρό. Στη συνέχεια μένει μια υγρή μάζα. Και ξεκινά ο βρασμός με τα δύο υλικά που προείπαμε. Κατά τη διάρκεια του βρασμού βάζεις τον λυκίσκο. Όσο πιο νωρίς μπει δίνει πικράδα, ενώ αν μπει προς το τέλος δίνει αρώματα.
Αφού τελειώσει αυτή η διαδικασία, που διαρκεί 1- 1μισι ώρα, το μείγμα περνάει δίπλα στο Whirlpool, φεύγει το κατακάθι και μένει το υγρό. Στη συνέχεια, αφού ψυχθεί αυτό περνά δίπλα σε άλλα δοχεία, όπου βάζουμε τη μαγιά. Εκεί ξεκινά η διαδικασία ζύμωσης, με όλα τα υλικά πλέον, και διαρκεί 7-10 ημέρες. Στο τέλος ωριμάζει το υλικό μέσα στη δεξαμενή για αρκετές ημέρες. Μετά η μπύρα φιλτράρεται, πάει στη δεξαμενή έτοιμου προϊόντος, περνάει στην εμφιαλωτική μηχανή και μπαίνει στο μπουκάλι.
Μια μπύρα για να δημιουργηθεί, θέλει συνολικά 27 ημέρες και πάνω, ανάλογα με τη συνταγή.
Δραστηριοποιήστε σε ένα πεδίο με μεγάλο ανταγωνισμό. Με γνωστά ξένα, αλλά και ελληνικά brands. Δεν σας φόβισε αυτό;
Έχει σημασία το πώς βλέπεις τα πράγματα. Από την μια πλευρά, ναι υπάρχει ανταγωνισμός, όπως το λέτε. Από την άλλη η craft μπύρα και οι μικρο- ζυθοποιίες στην Ελλάδα, δεν είναι κάτι τόσο αναπτυγμένο. Επίσης ο κλάδος αυτός έχει έντονο το στοιχείο της τοπικότητας. Ακόμα και στην Αμερική, οι αντίστοιχες επιχειρήσεις έχουν να κάνουν με τον τόπο στον οποίο κάνουν την παραγωγή.
Όταν ανοίξαμε εμείς στην Αθήνα, δεν υπήρχε εδώ καμία μικρή ζυθοποιία. Κάτι που ισχύει ακόμα. Στην πόλη που είναι ο περίπου μισός πληθυσμός της Ελλάδας. Το πώς θα κινηθεί ο κλάδος γενικά, είναι το όλο στοίχημα. Σαν μερίδιο αγοράς, οι μικρές ζυθοποιίες έχουν ένα πολύ μικρό κομμάτι αυτή τη στιγμή. Κάπου στο 1%, όλες μαζί. Όταν το αντίστοιχο ποσοστό στις ΗΠΑ, φτάνει το 20%.
Άρα λοιπόν πρέπει να αλλάξουμε την κουλτούρα των καταναλωτών. Να αρχίσουν να καταναλώνουν μπύρες από μικρές ζυθοποιίες. Όχι μόνο την Noctua, μιλάω γενικότερα. Όλοι οι μικροί ζυθοποιοί πρέπει να αρχίσουν να προμοτάρουν ακόμα περισσότερο την craft μπύρα. Πιστεύω ότι υπάρχουν προοπτικές στον συγκεκριμένο κλάδο. Και σε βάθος χρόνου μπορούμε να πάρουμε ένα σημαντικό μερίδιο της αγοράς. Γιατί η διαφοροποίηση που έχει αυτό το προϊόν, είναι στην ποιότητα. Χρειάζεται να αρχίσουμε να «τραβάμε» τον κόσμο από τις άγευστες μπύρες μαζικής παραγωγής και να τον στρέψουμε σε πιο γευστικές.
Θα πρέπει να πω επίσης, ότι πολλές φορές οι μεγάλες εταιρίες του χώρου, χρησιμοποιούν και αθέμιτους τρόπους για να κινηθούν στον ανταγωνισμό. Πρόσφατα μάλιστα, βγήκε και ένα σχετικό πρόστιμο για την Αθηναϊκή. Για αθέμιτο ανταγωνισμό.
Ποιες είναι οι δυσκολίες που έχετε αντιμετωπίσει;
Σίγουρα αυτό που μας δημιουργεί πρόβλημα είναι η γραφειοκρατία. Θα το έχετε ακούσει και από άλλους. Από την άλλη, σε αυτό το κομμάτι έχει υπάρξει μια βελτίωση. Ομολογώ ότι σε αρκετές από τις δημόσιες υπηρεσίες στην οποίες πήγα έβγαλα γρήγορα άκρη. Μου ζήτησαν κάποια έγγραφα, τα πήγα και τελείωσε εκεί το θέμα.
Από εκεί και πέρα, προβλήματα υπάρχουν. Αυτό που μας εμποδίζει περισσότερο εμάς, είναι αυτό που σας έλεγα και πριν, περί της νομοθεσίας για την πώληση μπύρας εντός του χώρου μας. Μιλάμε για μια απαρχαιωμένη νομοθεσία. Στο εξωτερικό είναι τελείως διαφορετικά τα δεδομένα.
Ένα ακόμα πρόβλημα, είναι το κατά πόσο ένας νέος επιχειρηματίας μπορεί να έχει πρόσβαση σε χρηματοδότηση. Το λέω γιατί ψαχτήκαμε και εμείς, σε επίπεδο δανείων.
Εδώ βέβαια θα πει κάποιος, ότι δίνονται κάποιες χρηματοδοτήσεις κατά καιρούς. Τα ακούμε να βγαίνουν και δημόσια, με επίσημες ανακοινώσεις.
Εμείς έτυχε να πέσουμε και σε μια δύσκολη περίοδο, καθώς όταν ξεκινάγαμε, εφαρμόστηκαν τα capital controls. Κάναμε αιτήσεις σε προγράμματα που μας αφορούσαν, από τον περασμένο Απρίλιο περίπου. Ακόμα περιμένουμε.
Όπως είπα ψαχτήκαμε για δάνεια σε τράπεζες, αλλά ήταν πολύ δύσκολο. Είτε ήταν απαγορευτικά τα επιτόκια π.χ. 9% και 10%, είτε ήθελαν προσωπικές εγγυήσεις όλων των μετόχων, να γράψουμε ακίνητα και άλλα περιουσιακά στοιχεία. Όλο αυτό το πράγμα δημιουργεί δυσκολίες. Και μιλάμε για ένα ποσό ύψους περίπου 50.000 ευρώ που ζητάγαμε. Όχι κάτι τεράστιο.
Σε παλαιότερη συνέντευξη σας, έχετε δηλώσει οι ιδρυτές της Noctua, ότι μόλις αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την μπύρα, αφήσατε τις άλλες δουλειές σας. Πρέπει τελικά οι ιδρυτές να εργάζονται από την αρχή full time πάνω σε ένα project, για να αναπτυχθεί αυτό;
Θα σας πω την αλήθεια. Στη δική μας περίπτωση, δεν νομίζω ότι θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Πιθανόν σε κάποιο άλλο project, να μπορούσε να γίνει part time.
Σε εμάς, όταν μιλάμε για ημέρες παραγωγής, χρειάζονται εδώ 4 άτομα να κάθονται 12 ώρες και πάνω. Δεν περισσεύει κανένας. Παίζει ρόλο και το πόσο μπορείς να συντηρήσεις τον εαυτό σου χωρίς έσοδα. Για να μη κρυβόμαστε.
Παίρνοντας σαν δεδομένο ότι έχεις κάποια χρήματα στην άκρη, αυτό που κάνει τελικά τη διαφορά μεταξύ επιτυχίας και αποτυχίας, είναι το πόσο αφοσιωμένος είσαι σε αυτό που πας να κάνεις.
Ένα μεγάλο πρόβλημα για εμένα είναι και το συναισθηματικό. Δηλαδή, όταν «τρέχεις» κάτι δικό σου, δεν ξέρω κατά πόσο μπορείς να είσαι αφοσιωμένος και αποδοτικός στην υπάρχουσα δουλειά σου ως υπάλληλος. Είναι φυσιολογικό το μυαλό σου να εστιάζει στο project σου. Αν λοιπόν μπορείς να αντέξεις οικονομικά, το καλύτερο για εμένα είναι να μπεις στο νέο εγχείρημα σου full time.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Θέλουμε γενικά ο χώρος μας, να γίνει χώρος συγκέντρωσης του κόσμου της Αθήνας. Με αφορμή την μπύρα σκεφτόμαστε να κάνουμε διάφορα events. Από συναυλίες, μέχρι εκθέσεις φωτογραφίας.
Θέλουμε επίσης να βγάλουμε άλλες δύο μπύρες μέσα στο χρόνο. Έχουμε ήδη δύο. Και από και πέρα να πειραματιζόμαστε πάνω σε αυτό το πράγμα. Ανά τακτά διαστήματα να δίνουμε στους καταναλωτές, μια νέα γεύση να δοκιμάσουν. Όπως είπαμε, όσο δοκιμάζεις, τόσο το ψάχνεις.
