Η Βουκουρεστίου και η Βαλαωρίτου, δύο από τους ακριβότερους δρόμους της Αθήνας, κινούνταν στους καθημερινούς τους ρυθμούς, αφού πέρασε πλέον το μεγάλο εορταστικό κύμα επισκεπτών της περιοχής. Οι δύο πεζόδρομοι επέστρεψαν σε μια κανονικότητα, την οποία γνωρίζουμε, θεωρητικά, δεν μας εκπλήσσει όταν την ακούμε, αλλά εάν κάποιος μας ρωτήσει ποια περιοχή του κέντρου αντιμετωπίζει προβλήματα, η Βουκουρεστίου και η Βαλαωρίτου δεν θα περιλαμβάνονταν καν στη βραχεία λίστα.
Στο γύρισμα του 21ου αιώνα, το σταυροδρόμι των δύο πεζοδρόμων διέθετε μόλις τρία καταστήματα εστίασης: δύο καφέ και μία μπρασερί. Είναι η εποχή που ταρακουνιέται το χρηματιστήριο και μαζί του οι χρηματιστηριακές εταιρείες, είναι η ίδια εποχή που το υπουργείο Τύπου σκέφτεται τη μετακόμιση στην περιοχή του Παντείου. Είναι, όμως, και η περίοδος προ των Ολυμπιακών Αγώνων και η αναπτυξιακή ορμή έχει δημιουργήσει ένα ευφρόσυνο κλίμα επενδύσεων. Απουσία, βεβαίως, επιχειρηματικού νου, το σταυροδρόμι ξαφνικά πενταπλασιάζει, εντός έτους, τα καταστήματα εστίασης, αλλά η πίτα δεν μεγαλώνει αναλόγως. Αντιθέτως, όταν καταρρέει το χρηματιστήριο και μεταφέρεται το υπουργείο Τύπου, μικραίνει. Μικρό το κακό, θα σκεφτεί κανείς – εξάλλου, έρχονται οι Αγώνες.
Το σκάψιμο του 2004
Όπως σημειώνει σε ρεπορτάζ της η Καθημερινή, ένα από τα οικονομικά πλήγματα που δέχεται η Βαλαωρίτου είναι τον Μάιο του 2004, όταν ο Δήμος Αθηναίων αποφασίζει την ανάπλαση του πεζοδρόμου και ζητεί από τους καταστηματάρχες να μαζέψουν, εντός μιας ημέρας, τα τραπεζοκαθίσματα διότι «θα σκάψουμε, αλλά δεν θα πάρει πάνω από 20 ημέρες, μην ανησυχείτε», όπως καθησυχαστικά είπε στους επιχειρηματίες. Τελικά, ο δρόμος παραδόθηκε μέσα Ιουλίου (!), δυόμισι μήνες μετά, όμως η σεζόν είχε πλέον χαθεί. «Αρχίσαμε να παίρνουμε τα πάνω μας αρχές Οκτωβρίου, αλλά ήταν πλέον αργά», λέει στην Καθημερινή ο Αχιλλέας Αποστολόπουλος, ιδιοκτήτης καφέ στη Βαλαωρίτου και πρόεδρος του –άτυπου ακόμη– Συλλόγου Βαλαωρίτου – Βουκουρεστίου.
Από τα τέλη του 2004 και καθ’ όλη τη διάρκεια του 2005, η Βουκουρεστίου και η Βαλαωρίτου παίρνουν τα πάνω τους. Η καθοδική πορεία ξεκινάει από το 2006 και φθάνει μέχρι σήμερα. Οι αλλεπάλληλες πορείες, με τραγικό αποκορύφωμα τα «Δεκεμβριανά» του 2008, και η γενική ασυδοσία τού «θα περνάω με το μηχανάκι και το αυτοκίνητό μου απ’ όπου θέλω», εμποδίζουν τη βόλτα στο κέντρο. «Με κλειστές Πανεπιστημίου και Ακαδημίας και τους σταθμούς Συντάγματος και Πανεπιστημίου, με δύσκολη κυκλοφορία στη Βασ. Σοφίας, οι δύο πεζόδρομοι εγκλωβίστηκαν. Ποιος θα ήθελε να κατεβαίνει στο κέντρο;» αφηγείται ο Αχιλλέας Αποστολόπουλος. «Το 2009, θυμάμαι, σε μια μεγάλη πορεία, κρύβαμε τους πελάτες στο υπόγειο, διότι δεν μπορούσαν να αναπνεύσουν από τα δακρυγόνα. Ερχεται μετά ο άλλος να πιει, να φάει και να ψωνίσει εδώ; Δεν έρχεται…» προσθέτει ο ίδιος.
Σκέψεις χρόνων
Από το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης και μετά, τα τελευταία οκτώ-εννιά χρόνια δηλαδή, η Βουκουρεστίου και η Βαλαωρίτου προσπαθούν να κρατηθούν στα πόδια τους και να συνέλθουν. «Εχει πέντε-έξι χρόνια που υπάρχουν σκέψεις να οργανωθούμε. Τα καταφέραμε, έπειτα από πολλές προσπάθειες, το περασμένο φθινόπωρο – αλλά αυτήν τη φορά δυναμικά», επισημαίνει ο Αχιλλέας Αποστολόπουλος. «Εχουμε τρία βασικά προβλήματα: την καθαριότητα, τους επαίτες και τους τοξικοεξαρτημένους, τα αυτοκίνητα και τα μηχανάκια», συμπληρώνει. «Ζητήσαμε να κλείσει ο πεζόδρομος, αλλά απαγορεύεται από το νέο κανονιστικό πλαίσιο, τον γνωστό νόμο Μπιρμπίλη, που αποκλείει κλείσιμο πεζοδρόμων. Ζητήσαμε περισσότερη Δημοτική Αστυνομία και τώρα θα κάνουμε κρούση στην αστυνομία για τις παράνομες διελεύσεις. Ζητήσαμε περισσότερη καθαριότητα από τον δήμο, συντήρηση και αποκατάσταση των παρτεριών».
Ο υπό ίδρυση Σύλλογος Βαλαωρίτου – Βουκουρεστίου επιθυμεί να μετατρέψει το σταυροδρόμι σε πιάτσα α λα ιταλικά «και να μοντελοποιηθεί για την Αθήνα, γιατί όχι;», όπως λέει ο Αχιλλέας Αποστολόπουλος. Ταυτόχρονα, ο σύλλογος, που αριθμεί περίπου 100 μέλη –κατοίκους, επιχειρηματίες, επαγγελματίες, τράπεζες–, σκοπεύει να μπει δυναμικά εντός του 2018 στον κεντρικό στίβο, έχοντας, στο μέτρο του δυνατού, την υποστήριξη του δήμου, της Eurobank, αλλά και ενός Ιταλού ωρολογοποιού από το Μιλάνο, που διαθέτει υποκατάστημα στη Βουκουρεστίου και ενθουσιάστηκε με την ιδέα, αλλά επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του. Με λογότυπο, ιστοσελίδα, κάρτες φίλων, καμπάνιες, εγκατάσταση δωρεάν Wi-Fi στην περιοχή και «προσωπική δουλειά όλων όσοι ζουν και επιχειρούν στη Βουκουρεστίου και στη Βαλαωρίτου», η κίνηση αυτή προσδοκά να μετατρέψει το σταυροδρόμι σε έναν τύπο ανοικτού mall, με κοινή ταυτότητα και δράσεις, όπως το μεγάλο πάρτι με τον Galaxy FM που έγινε προ της εκπνοής του χρόνου. Την ίδια στιγμή, με χρήματα που συγκέντρωσε ο σύλλογος, φυτεύθηκαν, με προσωπικό του Δήμου Αθηναίων, αλεξανδρινά, τοποθετήθηκε νέος φωτισμός (με παροχή ρεύματος από τον δήμο), καθαρίστηκαν οι πεζόδρομοι («αλλά δεν φτάνει, η βρώμα είναι αδιανόητη») και η Δημοτική Αστυνομία, κατά διάρκεια των εορτών, είχε συχνότερη παρουσία. «Τώρα τους χάσαμε πάλι, όπως και μερικά αλεξανδρινά που εκλάπησαν, καλώδια που κόπηκαν και δέντρα που ξηλώθηκαν από “αγνώστους”», τονίζει ο Αχιλλέας Αποστολόπουλος.
Ο Δήμος Αθηναίων, από πλευράς του, με δηλώσεις υψηλά ιστάμενου στελέχους στην «Κ», επιβεβαιώνει ότι διάκειται θετικά απέναντι στις δράσεις τού υπό σύσταση συλλόγου.
