αρχικηΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣΟ άνθρωπος που άφησε το δημόσιο για να δημιουργήσει τη δική του επιχείρηση: Η ιστορία πίσω από το «Χρυσόμελο»

Ο άνθρωπος που άφησε το δημόσιο για να δημιουργήσει τη δική του επιχείρηση: Η ιστορία πίσω από το «Χρυσόμελο»

«Μόνο αυτοί που τολμούν να αποτύχουν παταγωδώς, μπορούν να πετύχουν μεγαλειωδώς» έλεγε κάποτε ένας Αμερικανός πολιτικός. Κάπως έτσι φαίνεται ότι σκέφτηκε ο Γιάννης Ταμπάρης και δημιούργησε το «Χρυσόμελο», ένα ελληνικό brand που εστιάζει στα προϊόντα που παράγονται από το μέλι. Μέχρι σήμερα έχει καταφέρει να κάνει εξαγωγές σε 14 χώρες, φτάνοντας μέχρι την μακρινή Ιαπωνία.

Όταν όμως χρειάστηκε, ο Γιάννης Ταμπάρης πήρε το μεγάλο ρίσκο. Άφησε το δημόσιο (εργαζόταν ως δημοτικός αστυνομικός) και αποφάσισε να «τρέξει» τη δική του επιχείρηση. Ξεκινώντας από το μηδέν, μέσα στην κρίση, με περιορισμένο μπάτζετ. Και τα κατάφερε. Το It’s Possible τον συνάντησε, με σκοπό να γίνει συζήτηση για αυτή την ιστορία επιτυχίας.

Εσείς εργαζόσασταν ως δημοτικός αστυνομικός. Πως πήρατε την απόφαση να αφήσετε μια θέση στο δημόσιο και να ξεκινήσετε μια δική σας επιχείρηση;

Αρχικά είχαμε ξεκινήσει σαν χόμπι την μελισσοκομεία μαζί με τη γυναίκα μου, παράλληλα με τις κανονικές δουλειές μας. Είχαμε έναν φίλο μελισσοκόμο από την Καλαμάτα και προθυμοποιήθηκε να μας δήξει τα μελίσσια του. Την πρώτη ημέρα που πήγαμε εκεί λοιπόν, φορέσαμε τις ειδικές στολές και ανοίξαμε τις κυψέλες, εντυπωσιαστήκαμε από αυτό που είδαμε μέσα και από τον τρόπο που λειτουργούν οι μέλισσες. Ήμασταν επίσης λάτρεις των προϊόντων που προέρχονται από τις μέλισσες.

Στη συνέχεια πήγαμε σε πολλά σεμινάρια για να μάθουμε περισσότερα πράγματα για τη δουλειά και έπειτα αγοράσαμε τα πρώτα μας μελίσσια. Τότε ξεκινήσαμε να παρατηρούμε, να διαβάζουμε, να κάνουμε πρακτική πάνω στη δουλειά. Αφιερώναμε πολλές ώρες στο πρώτο μελισσοκομείο, το οποίο βρίσκονταν στην Μάνδρα Αττικής.

Φτάνουμε στον Μάιο του 2013, όταν αποφάσισα να πάρω μια 6μηνη άδεια άνευ αποδοχών, έτσι ώστε να αναπτύξω το εγχείρημα. Η άδεια εγκρίθηκε, ωστόσο τον Ιούλιο μαθαίνουμε για την κατάργηση της δημοτικής αστυνομίας. Η αλήθεια είναι ότι στεναχωρηθήκαμε τότε, καθώς εκείνη την περίοδο δεν είχαμε άλλο εισόδημα.
Η απόφαση της κατάργησης της υπηρεσίας με θύμωσε λίγο. Γιατί μπήκαν όλοι οι εργαζόμενοι σε ένα τσουβάλι. Δεν έγινε κάποια αξιολόγηση, για να ξεχωρίσουν οι καλοί από τους κακούς. Στη συνέχεια μας δώσανε τη δυνατότητα για τη λεγόμενη κινητικότητα. Εμένα συγκεκριμένα μου πρότειναν να πάω στις φυλακές, βάζει των μορίων που συγκέντρωνα. Μια προοπτική που δεν μου άρεσε.

Έτσι πήραν την απόφαση να μην αποδεχτώ τη θέση και να κάνω μια δουλειά στην οποία δεν θα εξαρτιέμαι από κανέναν. Να δημιουργήσω κάτι δικό μου. Και ξεκίνησα να ασχολούμαι full time με τα μελίσσια.

Σε παλαιότερη συνέντευξη σας, έχετε δηλώσει ότι «σε κάθε ιστορία επιτυχίας, θα βρεις κάποιον που πήρε μια θαρραλέα απόφαση». Θεωρείτε ότι οι νέοι Έλληνες επιχειρηματίες είναι τολμηροί;

Δεν ξέρω αν είναι τολμηροί. Όσοι δεν είναι όμως, θα πρέπει να γίνουν. Από το να κάθεσαι και να λες «είμαι άνεργος» ή το να προσπαθείς να βρεις μια δουλειά με εξαιρετικά χαμηλό μισθό, νομίζω είναι καλύτερο να βρει ο καθένας το ενδιαφέρον του.

Και στη συνέχεια να «χτίσει» το δημιούργημα του μέχρι εκεί που δεν πάει. Σιγά- σιγά, σταδιακά. Θα πρέπει να το τολμήσει. Δεν μας παίρνει άλλο να περιμένουμε το διορισμό ή να έρθει μια ιδιωτική εταιρία να μας προσλάβει. Οι περισσότερες εταιρίες απολύουν τώρα. Ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις, ακόμα κι αν γίνει κάποια πρόσληψη, θα μιλάμε για πολύ χαμηλό μισθό με πολλές ώρες εργασίας. ‘Η μπορεί ακόμα και να μη σε πληρώνουν.

Την ίδια στιγμή, βλέπω πολλούς νέους επιχειρηματίες που πιστεύουν στην ιδέα τους και μάλιστα έχουν βλέψεις για διεθνή επέκταση. Πιστεύω ότι οτιδήποτε κι αν δημιουργήσεις, πρέπει να κοιτάς πολύ τις ξένες αγορές. Και εμείς σαν εταιρία, εστιάζουμε στις εξαγωγές. Εδώ είναι δύσκολα τα πράγματα.

Τι ακριβώς είναι το «Χρυσόμελο» το οποίο δημιουργήσατε;

Μόλις πήρα την οριστική απόφαση ότι θα αποχωρήσω από το δημόσιο, ρίξαμε μαζί με τη γυναίκα μου ότι οικονομίες είχαμε και δημιουργήσαμε ένα τυποποιητήριο μεσαίας κατηγορίας στου Ρέντη. Έτσι ώστε να τυποποιούμε τα προϊόντα μας και να ασχοληθούμε με την χοντρική. Θέλαμε να φτιάξουμε ένα brand ανταγωνιστικό που θα μπορεί να σταθεί και στα ράφια του εξωτερικού.

Το «Χρυσόμελο» διαθέτει μελισσοκομικά προϊόντα. Όλα τα προϊόντα, ακόμα κι αν διαθέτουν κάποια καινοτομία, έχουν σαν βάση το μέλι. Δημιουργήσαμε ουσιαστικά ένα ελληνικό brand, το οποίο διαθέτει μια σειρά από προϊόντα που έχουν ως επίκεντρο το μέλι.

Κάνετε εξαγωγές σε 14 χώρες. Ποια είναι η τακτική που εφαρμόσατε, έτσι ώστε να καταφέρετε να μπείτε σε τόσες αγορές;

Έχουμε λάβει μέρος σε πολύ λίγες εκθέσεις. Άρα σίγουρα δεν μας βοήθησε αυτό. Τι κάναμε όμως: στέλναμε μέσω Facebook παρουσιάσεις για το brand μας και δείγματα. Σε διάφορα μαγαζιά.

Πως επιλέξατε να πάτε… στον digital δρόμο;

Δεν ξέραμε κάποιον άλλον τρόπο για να μπούμε στην αγορά. Ούτε ήμασταν δικτυωμένοι τόσο πολύ με πρεσβείες ή επιμελητήρια. Έτσι επιλέξαμε να κινηθούμε μέσω Facebook. Κάναμε μια οργανωμένη σελίδα, η οποία ήταν και είναι πολύ ενεργή. Κάτι που άρεσε πολύ σε όλους. Από ένα σημείο και μετά, οι ενδιαφερόμενοι μας προσεγγίζανε μόνοι τους. Ψάχνανε και μας βρίσκανε. Βέβαια, δουλεύαμε πολλές ώρες για να μπορούμε να έχουμε ένα καλό αποτέλεσμα.

«Οργώσαμε» ότι υπήρχε. Googl-άραμε, για να βρούμε μαγαζιά του εξωτερικού. Στην αρχή ξεκινήσαμε με ελληνικά καταστήματα που υπάρχουν σε άλλες χώρες. Άρα γνώριζαν τα ελληνικά προϊόντα και φυσικά το μέλι. Ήταν πιο εύκολο να γίνει μια συμφωνία. Εμείς είχαμε φροντίσει να φτιάξουμε ένα καλό προϊόν αλλά και μια καλή εμφάνιση, που για εμένα είναι το 80% της πώλησης.

Ποιες είναι οι χώρες στις οποίες κάνετε τις μεγαλύτερες πωλήσεις σας;

Η «ναυαρχίδα» μας είναι η Ιαπωνία. Η οποία είναι μάλιστα μια ιδιαίτερα «δύσκολη» χώρα για να εξάγεις. Αφού τα προϊόντα περνάνε από πολλούς ελέγχους. Είναι πάντως μια πολύ μεγάλη αγορά. Μόνο 4 εταιρίες εξάγουμε εκεί ελληνικά προϊόντα. Οι Ιάπωνες τρελαίνονται για ελληνικά προϊόντα.

Εξαιρετικές πωλήσεις έχουμε ακόμα στη Σλοβακία, στη Γερμανία και στην Αυστρία.

Βάσει της εμπειρίας σας, μπορούν τα ελληνικά παραδοσιακά προϊόντα γενικότερα, να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στο εξωτερικό;

Για εμένα τα ελληνικά προϊόντα θα έπρεπε να είναι Νο1 παγκοσμίως. Κάτι που δυστυχώς δεν συμβαίνει μέχρι τώρα. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα: Οι συνεργάτες μας στη Σλοβακία έχουν daily εστιατόριο. Έρχονται κάθε τόσο στην Ελλάδα και γυρνάνε σε εστιατόρια για να πάρουν γεύσεις και στη συνέχεια να πάνε εκεί να τα κάνουν. Φυσικά, πάνε «σφαίρα» σαν επιχείρηση. Γιατί αρέσει η ελληνική κουζίνα.

Πιστεύω ότι έχουμε την καλύτερη κουζίνα. Δεν το λέω επειδή είμαστε Έλληνες. Έχει μια ποιότητα και γεύση που δεν την βρίσκεις εύκολα αλλού.

Παρόλα αυτά όμως, τα ελληνικά προϊόντα δεν κυριαρχούν στα ξένα ράφια. Βλέπεις Ιταλικά, Ισπανικά, Γαλλικά. Ένα από τα βασικά προβλήματα, είναι ότι οι Έλληνες παραγωγοί προσπαθούν να κάνουν ατομικές προσπάθειες.

Μίλαγα με μια Ελληνίδα που έχει κατάστημα στην Βιρτζίνια της Αμερικής. Μου έλεγε ότι φέρνει μόνο ελληνικά και ισπανικά προϊόντα. Τα ελληνικά για να τα βρει έπρεπε να τα ψάξει ένα- ένα, μόνη της. Αντίθετα, στην Ισπανία υπάρχει από την κυβέρνηση ένα site στο οποίο καταχωρούνται, με φωτογραφίες και πληροφορίες, όλοι οι παραγωγοί. Μέσα σε ένα site τα βρίσκεις όλα.

Θα έπρεπε να υπάρχει περισσότερη βοήθεια από το κράτος. Και με τέτοιου τύπου υποδομές, αλλά ακόμα και με τα ΕΣΠΑ. Να μην τα δίνουν φωτογραφικά στους «μεγάλους». Να βάλουν μέσα επίσης μικρές εταιρίες ή νέους επιχειρηματίες. Να δώσεις έτσι την ευκαιρία και στους «μικρούς» να γίνουν «μεγάλοι», αν το αξίζουν. Θα είναι και υπέρ του ίδιου του κράτους.

Πως αντιμετωπίζουν έναν Έλληνα επιχειρηματία στο εξωτερικό;

Όπως είπα και πριν, οι πρώτες επαφές που έκανα ήταν με Έλληνες που είχαν καταστήματα σε άλλες χώρες. Από εκεί και πέρα, πιστεύω έχει σημασία το πόσο επαγγελματίας φαίνεσαι έξω. Αν κάποιος σου δείξει ένα καλό προφίλ, τα βρεις μαζί του στις πληρωμές, και γενικότερα έχει μια επαγγελματική συμπεριφορά, τότε δημιουργείται μια σχέση εμπιστοσύνης.

Άρα το ίδιο ισχύει και όταν οι ξένοι συνεργάζονται με Έλληνες. Εγώ έχω δει μια καλή αντιμετώπιση. Ίσα- ίσα, τα μαγαζιά με τα οποία συνεργαζόμαστε έχουν πολλά ελληνικά προϊόντα και κλείνουν δουλειές με πολλούς παραγωγούς από τη χώρα μας.

Θέλω να μου πείτε το ένα πράγμα που θα κάνατε διαφορετικά σε αυτή σας την επιχειρηματική προσπάθεια, αν γυρνάγατε τον χρόνο πίσω.

Σίγουρα έγιναν λάθη. Ειδικά στην αρχή που δεν είχαμε και τόση μεγάλη εμπειρία. Τέτοια λάθη έγιναν σε οικονομικά θέματα ή σε συνεργασίες με διαφημιστές. Καταφέραμε όμως και τα ξεπεράσαμε.

Από τα λάθη που έγιναν πήραμε χρήσιμα μαθήματα. Αν δεν κάνεις λάθη, δεν μαθαίνεις. Στη συνέχεια γίνεσαι πιο έμπειρος.

Ποια είναι τα σχέδια σας για το προσεχές μέλλον;

Διαθέτουμε αρκετούς κωδικούς και πάνε καλά. Θέλουμε να βγάλουμε κάποια νέα προϊόντα με μέλι. Για παράδειγμα, μπάρες δημητριακών. Να επεκτείνουμε περισσότερο την παραγωγή μας σε βασιλικό πολτό και γύρη.

Επίσης, εδώ και 4 μήνες έχουνε ξεκινήσει ένα νέο προϊόν που αφορά την αλόη. Κάναμε μάλιστα και την πρώτη εξαγωγή στην Αγγλία και Γερμανία. Το συγκεκριμένο εγχείρημα ήταν πιο εύκολο γιατί ήξερα πώς να το στήσω. Λόγω τις προηγούμενης εμπειρίας. Στο μέλλον θα ήθελα να ασχοληθώ και με τον τουρισμό. Σε συνδυασμό πάντα με τα προϊόντα που παράγουμε. Αλλά αυτή είναι μια σκέψη για το λίγο πιο μακρινό μέλλον.

Αν έπρεπε να δώσετε μια συμβουλή σε κάποιον νέο επιχειρηματία, ποια θα ήταν αυτή;

Υπομονή. Να πιστέψει στο project του. Να είναι δημιουργικός. Να μην απογοητεύεται, γιατί όπως είπαμε, στην αρχή θα κάνεις λάθη αφού δεν έχεις την απαραίτητη εμπειρία. Και βέβαια να μην εγκαταλείψει το δημιούργημα του τόσο εύκολα. Σίγουρα θα χρειαστεί να παλέψει με τα «θηρία» και ένα από αυτά είναι το κράτος με τους φόρους. Πιστεύω ότι τα 5 πρώτα χρόνια θέλει υπομονή και ότι βγάζεις να το επενδύεις πάλι, έτσι ώστε να μεγαλώσει η επιχείρηση.

Τα 5 χρόνια ίσως ακουστούν πολλά σε έναν νέο επιχειρηματία

Μπορεί, γιατί το lifestyle που είχε δημιουργηθεί στα προ κρίσης χρόνια, έλεγε ότι ανοίγω μια καφετέρια, αγοράζω την Porsche, κάθομαι και «κόβεται» το χρήμα. Αυτό ήταν το όνειρο κάθε νέου επιχειρηματία τότε. Τώρα έχουν αλλάξει τα πράγματα. Οι περισσότεροι καταλάβανε ότι πρέπει να τρέξεις πολύ, ειδικά τα πρώτα χρόνια. Το σίγουρο είναι ότι μπορεί να έρθει η επιτυχία. Δεν γίνεται αλλιώς. Ειδικά εμείς οι νέοι πρέπει να παλέψουμε και επίσης να είμαστε ενωμένοι μεταξύ μας.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΧΟΛΙΑ

Αφήστε ένα σχόλιο

2 × four =