Πόλεμο κατά της ηλεκτρονικής διαμεσολάβησης μεταφοράς επιβατών που ασκούν εταιρείες όπως οι πολυεθνικές Uber και Βeat (πρώην Taxibeat) ετοιμάζεται να κηρύξει η κυβέρνηση, διαμορφώνοντας καινούριους κανόνες λειτουργίας σε μια νέα και ραγδαία αναπτυσσόμενη αγορά που αναστατώνει τα παραδοσιακά ταξί και βάζει στην καθημερινή μεταφορά επιβατών από ταξί μέχρι εταιρείες ενοικίασης αυτοκινήτων και τουριστικά γραφεία.
Η κυβέρνηση εμφανίζεται αποφασισμένη να αντιμετωπίσει το φαινόμενο «Uber», η οποία πρόσφατα γιόρτασε τις 5 δισεκατομμύρια μετακινήσεις παγκοσμίως, με δραστικά μέτρα και σύμμαχο τους επαγγελματίες του κλάδου, οι οποίοι δέχονται το μεγαλύτερο πλήγμα από την αλλαγή κουλτούρας.
Γι’ αυτό και στις προτεινόμενες αλλαγές του θεσμικού πλαισίου η προστασία τους είναι παραπάνω από εμφανής. Η συνεργασία των νέων επιχειρήσεων αποκλειστικά με επαγγελματίες οδηγούς και αδειοδοτημένα οχήματα, τιμωρώντας με πρόστιμα 5.000 ευρώ ακόμη και τους επιβάτες που θα συλλαμβάνονται να επιλέγουν διαδρομές με μη αδειοδοτημένα Ι.Χ., αποτελεί σαφή ένδειξη προστατευτισμού της αγοράς. Για τις εταιρείες παροχής υπηρεσιών που αθετούν τον νόμο οι ποινές θα φτάνουν ως και τις 100.000 ευρώ, ενώ στα προτεινόμενα μέτρα περιλαμβάνονται πρακτικές όπως η υποχρέωση τριετών συμβάσεων μεταξύ εταιρειών και οδηγών, αλλά και η φραγή στη διαδικτυακή πρόσβαση.
Όπως διαβάζουμε στο Newmoney.gr, το νέο πλαίσιο που έχει επεξεργαστεί ο υφυπουργός Υποδομών Νίκος Μαυραγάνης προβλέπεται να ψηφιστεί τον επόμενο Σεπτέμβριο, είναι άγνωστο όμως πώς θα ξεπεράσει τις ασφυκτικές πιέσεις που έχουν ασκήσει οι θεσμοί ακόμη και κατά την πρόσφατη αξιολόγηση για πλήρη απελευθέρωση των μισθώσεων Ι.Χ., η οποία τελικά έκλεισε με μια πρόβλεψη στα τεχνικά κείμενα του μνημονίου για αναθεώρηση του χρόνου μίσθωσης των οχημάτων με οδηγό από έξι ώρες σε τρεις.
Στην κυβέρνηση υποστηρίζουν ότι στόχος είναι η ρύθμιση της αγοράς, θέμα που έχει γίνει προτεραιότητα για πολλές χώρες σε όλο τον πλανήτη, αλλά και η προστασία του μεταφορικού έργου και των επαγγελματιών του κλάδου από μη εξουσιοδοτημένα οχήματα, καθώς και των δημοσίων εσόδων από υπηρεσίες που παρέχονται χωρίς παραστατικά.
Η αμερικανική start up βρίσκεται εν μέσω διεθνούς θύελλας δικαστικών υποθέσεων στην προσπάθειά της να πείσει ότι δεν είναι εταιρεία μεταφορικού έργου, όπως πρόσφατα υποστήριξε και ο γενικός εισαγγελέας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, και ότι απλώς συνδέει τους οδηγούς με τους πελάτες με χαμηλότερο κόστος.
Ομως αυτός ο νομικός ακροβατισμός αμφισβητείται από τις κυβερνήσεις στην Ευρώπη αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο, καθώς εκτιμάται ότι της επιτρέπει να αποφεύγει τόσο τη φορολογία όσο και το νομικό πλαίσιο διαφόρων ευρωπαϊκών χωρών.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι πρόσφατα στο Ηνωμένο Βασίλειο ένα δικαστήριο έκρινε ότι η εταιρεία πρέπει να αποζημιώσει δύο οδηγούς ως εργαζόμενους και να τους καταβάλει επιδόματα αδείας. Αντίστοιχα στην Αλάσκα δικαστήριο, σε ανάλογη υπόθεση, την υποχρέωσε να καταβάλει πρόστιμα ύψους 78.000 δολαρίων για παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας. Πρόκειται για μία από τις πολλές νομικές μάχες που δίνει η Uber σε ολόκληρο τον πλανήτη, με αποτέλεσμα πολλές χώρες να έχουν απαγορεύσει οριστικά την κορυφαία εφαρμογή ταξί (Βουλγαρία, Ουγγαρία, Ιαπωνία, Ινδία, Βραζιλία κ.ά.) ή σε άλλες να αντιμετωπίζει σημαντικά προβλήματα, όπως συμβαίνει στη Γαλλία, στην Ισπανία, στην Ολλανδία κ.α.
Η υπόθεση έφτασε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο όταν η Uber αποφάσισε να λανσάρει την εφαρμογή της υπηρεσίας «UberPop». Πρόκειται για τη δυνατότητα που έδωσε η εταιρεία σε μη επαγγελματίες με Ι.Χ. να συνδεθούν με την πλατφόρμα της και να παρέχουν υπηρεσίες μεταφορικού έργου. Η υπηρεσία αυτή δεν εφαρμόστηκε ποτέ στην Ελλάδα, διεθνώς όμως άνοιξε τον ασκό του Αιόλου αφού έβαζε στην αγορά μη πιστοποιημένους οδηγούς ενισχύοντας το αίσθημα ανασφάλειας στους επιβάτες.
