Γεννήθηκε στην Αθήνα, πήγε στο Λονδίνο στα 18 της, έφτιαξε το δικό της project στα 23 της κάνοντας crowfunding καμπάνια, και σήμερα, στα 25 της, έχει στα χέρια της ένα App που αναπτύσσεται συνεχώς. Κάποιοι λένε ότι η επιτυχία χρειάζεται χρόνο για να έρθει, όμως στην περίπτωση της Δανάης Βαράγκη τα πράγματα εξελίχθηκαν λίγο πιο γρήγορα. Η ίδια είναι ιδρύτρια του DV Closet. Είναι το «Uber για μόδα», όπως εξηγεί.
Η Δανάη Βαράγκη ήρθε στην Ελλάδα για να περάσει τους καλοκαιρινούς μήνες –ταξίδεψε οδικώς (!) από την Αγγλία για χάρη του σκύλου της- και το It’s Possible την συνάντησε για μια συνέντευξη. Η νεαρή επιχειρηματίας μιλά για το πως βρέθηκε στο Λονδίνο, τι ακριβώς κάνει η εφαρμογή που έχει δημιουργήσει, ενώ περιγράφει το πως βίωσε όλη την διαδικασία με το crowdfunding και δίνει τις συμβουλές της σε όσους θέλουν να κάνουν κάτι παρόμοιο.
Καταρχήν, πως βρεθήκατε στο Λονδίνο;
Γεννήθηκα και πήγα σχολείο στην Αθήνα. Στην συνέχεια πήγα στο Λονδίνο για να σπουδάσω Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και Πολιτισμικές Σπουδές. Πήγα 18 χρονών εκεί. Οπότε κάπως έτσι βρέθηκα στο Λονδίνο.
Είχα εκεί συγγενείς, όμως εγώ πήγα να μείνω μόνη μου και να σπουδάσω. Μου άρεσε πάντα το Λονδίνο σαν πόλη –εκτός από τον καιρό που έχει- και το αισθανόμουν πολύ οικείο.
Είστε περίπου 7 χρόνια στο Λονδίνο. Πως είναι τα δεδομένα για έναν επιχειρηματία εκεί; Τι θετικά και αρνητικά υπάρχουν;
Υπάρχουν και θετικά και αρνητικά. Το καλό είναι ότι υπάρχουν πολλές πλατφόρμες, events και τρόποι έτσι ώστε να αναδειχτείς ως επιχειρηματίας. Ενώ είναι πολύ εύκολο να ξεκινήσεις μια επιχείρηση. Ακόμα και στο πανεπιστήμιο, μας ενθάρρυναν να ξεκινήσουμε κάτι δικό μας. Το κακό είναι ότι υπάρχει έντονος ανταγωνισμός. Κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να δουλέψεις 3 φορές παραπάνω για να ξεχωρίσεις. Αυτό βέβαια δεν είναι απαραίτητα κακό, γιατί σε ωθεί προς τα πάνω.
Πως αποφασίσατε στα 23 σας να ξεκινήσετε το δικό σας project; Διότι στην Ελλάδα –αν και έχουν γίνει βήματα προόδου- βλέπουμε ότι συνήθως θεωρούν κάποιον «μικρό» για να ξεκινήσει μια επιχείρηση στα 19, 20 ή 23 του έτη
Εγώ θεωρώ ότι ποτέ δεν είσαι «μικρός». Δεν έχει να κάνει καθόλου με την ηλικία. Βλέπουμε νέους 16 ή 18 ετών να φτιάχνουν δικά τους projects. Ίσως εγώ… να το έκανα και μεγάλη.
Όσο πιο νωρίς ξεκινήσεις κάτι δικό σου, τόσο το καλύτερο. Ακόμα και να μην πετύχει, θα έχεις μάθει τόσα πολλά. Δεν έχεις κάτι να χάσεις.
Τι ακριβώς κάνει το project που έχετε κατασκευάσει;
Είναι ουσιαστικά το «Uber για μόδα», όπως το λέω με απλά λόγια. Προσπαθούμε να «συνδέσουμε» τους χρήστες με τους επαγγελματίες της μόδας, μέσω του DV Closet. O κάθε χρήστης έχει ένα προφίλ, το ίδιο και ο κάθε στυλίστας, και έτσι κάποιος που αναζητά συμβουλές για το στιλ του, μπορεί να τις βρει από κάποιον ειδικό. Ανάλογα με την χώρα που βρίσκεσαι, υπάρχει ειδική λίστα με στυλίστες.
Μπορείς να τραβήξεις μια σέλφι και να την στείλεις στον στυλίστα ή στους friends σου, για να δεις αν αυτό που φοράς σου ταιριάζει. Και έχεις άμεσα μια απάντηση. Όλη η διαδικασία και το download της εφαρμογής, είναι δωρεάν. Επίσης, έχουμε δημιουργήσει μια in-app λειτουργία, σαν FaceTime, μέσα από την οποία μπορείς να κάνεις βιντεοκλήση με έναν στυλίστα και να σου πει live τι να φορέσεις, με βάση αυτά που έχεις στην ντουλάπα σου. Η τρίτη μας υπηρεσία είναι το personal shopping. Ο κάθε στυλίστας έχει στο προφίλ του ένα ημερολόγιο, στο οποίο δηλώνει πότε είναι ελεύθερος, για να τον κλείσεις αν θες να πάτε για ψώνια μαζί. Είτε να πάει εκείνος για εσένα και να σου στείλει τα ρούχα στο σπίτι. Φυσικά υπάρχει και blog μέσα στην εφαρμογή.
Βλέποντας το App, κάποιος θα θεωρήσει ότι είναι μόνο για γυναίκες. Τι ισχύει τελικά;
Κι όμως έχω δει και άντρες να το χρησιμοποιούν. Κάτι το οποίο δεν το περίμενα. Είναι κάτι που με χαροποιεί. Νομίζω ότι ο λόγος που γίνεται αυτό, είναι ότι οι άντρες δεν έχουν πολύ χρόνο για να ασχοληθούν με το styling τους. Άρα το θέλουν πιο «έτοιμο», μέσω του κινητού τους. Οι άντρες που χρησιμοποιούν την εφαρμογή είναι κυρίως από ΗΠΑ και Αγγλία. Αλλά έχω δει και κάποιους από Ελλάδα.
Ξεκινήσατε το εγχείρημα σας, με μια crowdfunding καμπάνια στο Kickstarter. Γιατί κάνατε αυτή την επιλογή και πως βιώσατε όλη τη διαδικασία;
Έκανα αρχικά αυτή την επιλογή, γιατί μου άρεσε η έννοια του rewards crowdfunding. Και παράλληλα ήθελα να τεστάρω την ιδέα μου. Να δω πως θα ανταποκριθεί ο κόσμος. Για εμένα ήταν μια επιβεβαίωση. Και το γεγονός ότι μπόρεσα και «σήκωσα» τα λεφτά, μου έδειξε ότι ο κόσμος θέλει να δει την ιδέα μου να υλοποιείται.
Είχαμε θέσει ως στόχο 12.000 Λίρες. Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα η όλη διαδικασία και μπορώ να πω ότι το περισσότερο funding το πήρα από άντρες. Θυμάμαι βέβαια ότι εκείνες τις ημέρες υπήρχε πολύ άγχος για το αν θα καταφέρουμε να «σηκώσουμε» τα χρήματα. Τελικά τα καταφέραμε μόλις 1 ημέρα πριν το deadline. Ήταν όμως μεγάλη η χαρά μου όταν ξύπνησα το πρωί και είδα το «Congratulations» που σήμαινε ότι τα έχουμε καταφέρει.
Τι συμβουλή θα δείνατε σε κάποιον που σκέφτεται τώρα να κάνει crowdfunding;
Αυτό που κάνει την διαφορά είναι το πόσο καλά παρουσιάζεις την ιδέα σου. Είναι σημαντικό να βάλεις βίντεο. Ο κόσμος θέλει να δει βίντεο και εικόνες. Δεν τον ενδιαφέρει να δει μόνο ένα κείμενο ή ένα business plan. Πρέπει να οπτικοποιήσεις αυτό που έχεις στο μυαλό σου. Επίσης πρέπει τα rewards που θα βάλεις, να είναι δελεαστικά για τους χρήστες.
Αυτό που βλέπει κάποιος έντονα, ειδικά στο Instagram account του DC Closet, είναι ότι έχετε «μπει» και εσείς προσωπικά στο project. Π.χ. με αρκετές φωτογραφίες σας. Τελικά, το ανθρωποκεντρικό στοιχείο μπορεί να κάνει την διαφορά;
Στην περίπτωση μου, έτσι έγινε στην πορεία. Δεν το είχα προβλέψει από την αρχή. Οι χρήστες έδειχναν να εστιάζουν σε εμένα, και δεν ήθελαν να βλέπουν ένα «απρόσωπο» project. Εμένα μου αρέσει αυτή η αλληλεπίδραση με το κοινό, οπότε είμαι πολύ ενεργή σε αυτό.
Νομίζω πως όταν μπαίνεις και εσύ ο ίδιος μέσα στο project σου αμέσως το κάνεις πιο φιλικό προς το κοινό. Και δίνει μια ώθηση σε αυτό που έχεις δημιουργήσει. Εγώ είμαι πολύ ανοιχτή προς τους χρήστες, τους βοηθάω και απαντάω σε όλα τα μηνύματα τους.
Πόσες ώρες εργάζεστε για το project σας, τι ελεύθερος χρόνος μένει και πως διαμορφώνεται η καθημερινότητα σας γενικότερα;
Δεν υπάρχει ωράριο. Δεν μπορώ να πω δηλαδή ότι ξεκινάω την δουλειά μια συγκεκριμένη ώρα και σταματάω κάποια στιγμή. Επειδή δουλεύω και από το smartphone μου πολύ, μπορεί να είμαι π.χ. έξω για φαγητό ή για γυμναστική, και να χρειαστεί να απαντήσω σε μηνύματα.
Η ενασχόληση είναι καθημερινή. Από την άλλη πάντα προσπαθώ να βρω ελεύθερο χρόνο για να κάνω και άλλα πράγματα που μου αρέσουν. Πάντα υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού μου η δουλειά, όμως αυτό είναι κάτι που δεν με κουράζει γιατί η συγκεκριμένη δουλειά μου αρέσει.
