Σήμερα ο Warren Buffett είναι ένας από τους κορυφαίους επενδυτές στον κόσμο. Και έχει συγκεντρώσει μια τεράστια περιουσία. Πως όμως ξεκίνησαν όλα; Ο ίδιος μιλώντας στο Forbes, λέει πως έγινε η αρχή:
Όταν ήμουν 7 ή 8 ετών, ήμουν τυχερός που βρήκα ένα θέμα που πραγματικά με ενδιέφερε -οι επενδύσεις. Διάβασα κάθε βιβλίο με αυτή τη θεματολογία από τη Δημόσια Βιβλιοθήκη της Ομάχα μέχρι την ηλικία των 11. Κάποια από αυτά, παραπάνω από μία φορά. Ο πατέρας μου έτυχε να ασχολείται με τις επενδύσεις, οπότε όταν πήγαινα για να δειπνήσω μαζί του τα Σάββατα ή όποια μέρα κι αν πήγαινα, μάζευα τα βιβλία γύρω από το γραφείο του και άρχιζα να τα διαβάζω. (Αν ήταν πωλητής παπουτσιών, μπορεί να ήμουν κι εγώ πωλητής παπουτσιών τώρα).
Αγόρασα το βιβλίο που αποδείχτηκε ότι είχε τη μεγαλύτερη επιρροή στην επενδυτική μου ζωή τυχαία, ενώ βρισκόμουν στο Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα. Διάβασα και ξαναδιάβασα το “Ο Ευφυής Επενδυτής” (The Intelligent Investor), του Benjamin Graham, περίπου έξι φορές -είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο φιλοσοφίας, πολύ καλά γραμμένο και εύκολο στην κατανόηση. Μου παρείχε μια φιλοσοφία πάνω στις επενδύσεις, την οποία χρησιμοποιώ ακόμη και σήμερα.
Η στρατηγική είναι να βρίσκεις μια καλή επιχείρηση -και μάλιστα μία επιχείρηση που να μπορώ να καταλάβω γιατί είναι καλή – με ένα ανθεκτικό, ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, που διευθύνεται από ικανούς και τίμιους ανθρώπους και διατίθεται σε μια λογική τιμή. Επειδή δεν σκοπεύουμε να πουλήσουμε την επιχείρηση, δεν χρειαζόμαστε μία επιχείρηση με κέρδη που θα ενισχυθούν τον επόμενο μήνα ή το επόμενο τρίμηνο. Χρειαζόμαστε μία επιχείρηση που θα κερδίσει περισσότερα χρήματα σε 10 και 20 και 30 χρόνια από τώρα. Και μετά, θέλουμε μια διοικητική ομάδα, την οποία θα θαυμάζουμε και θα εμπιστευόμαστε.
Η αγαπημένη μου επένδυση, που ενσαρκώνει αυτή τη φιλοσοφία, είναι η ασφαλιστική αυτοκινήτων Geico, την οποία έμαθα όταν ήμουν 20 χρονών, καθώς πήρα ένα τρένο και πήγα στην Ουάσινγκτον και τους χτύπησα την πόρτα ένα Σάββατο, μέχρι που ο Lorimer Davidson, ο οποίος αργότερα έγινε Διευθύνων Σύμβουλος, άνοιξε. Απάντησε στις ερωτήσεις μου, μου έμαθε για τον κλάδο της ασφάλισης και μου εξήγησε το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που είχε η Geico. Αυτό το απόγευμα άλλαξε τη ζωή μου.
Έχουμε να κάνουμε με ένα προϊόν που τώρα κοστίζει, κατά μέσο όρο, περίπου $1.800 το χρόνο. Οι άνθρωποι δεν θέλουν να το αγοράσουν – αλλά θέλουν να οδηγούν. Και ελπίζουν ότι δεν θα το χρησιμοποιήσουν ποτέ, επειδή δεν θέλουν να έχουν κάποιο ατύχημα. Η Geico τους παρείχε ένα τρόπο να αποκτήσουν αυτό το προϊόν με λιγότερα χρήματα από όσα είχαν συνηθίσει οι καταναλωτές να πληρώνουν. Όταν η Berkshire αγόρασε πλειοψηφικό μερίδιο της εταιρείας το 1995, το μερίδιο αγοράς της ανερχόταν περίπου στο 2% – τώρα έχουμε μερίδιο αγοράς 12% και εξοικονομούμε ίσως 4 δισ. δολάρια ετησίως στους Αμερικανούς σε σχέση με το ποσό που θα πλήρωναν αν αγόραζαν πακέτα ασφάλισης όπως έκαναν πριν. Ήταν μία απλή ιδέα όταν ο Leo Goodwin ίδρυσε την εταιρεία το 1936. Η ίδια απλή ιδέα ισχύει και σήμερα.
