Συνεργασίες με ξένες πλατφόρμες διαχείρισης ακινήτων αναζητούν οι ελληνικές τράπεζες προκειμένου να λύσουν το θέμα της επικείμενης συσσώρευσης ακινήτων από πλειστηριασμούς.
Ενόψει της ενεργοποίησης των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, αρμόδια στελέχη τραπεζών πραγματοποιούν το τελευταίο διάστημα επαφές στο εξωτερικό, και κυρίως στις ΗΠΑ, αναζητώντας εξειδικευμένους εταίρους, με τη βοήθεια των οποίων θα χειριστούν το υπάρχον “στοκ” ακινήτων τους που θα αυξηθεί περαιτέρω με την εκκίνηση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών. Η υπογραφή των σχετικών συμφωνιών συνεργασίας, οι οποίες αποτελούν κάτι εντελώς ξεχωριστό από τις συμπράξεις των τραπεζών με εταιρίες διαχείρισης “κόκκινων” δανείων, αναμένονται το προσεχές διάστημα, με προοπτική να λειτουργήσουν πλήρως στο τέλος του 2017.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Capital.gr, ο σχεδιασμός των τραπεζών προβλέπει γενική “τακτοποίηση” των στεγαστικών τους χαρτοφυλακίων και των ενεχύρων τους. Αυτό σημαίνει ότι με τη βοήθεια των ξένων εξειδικευμένων πλατφορμών, θα καταχωρίσουν – διαχωρίσουν τόσο τα μη εξυπηρετούμενα, όσο και τα εξυπηρετούμενα δάνεια που έχουν ακίνητα ως εμπράγματη εξασφάλιση, αποκτώντας έτσι και καλύτερη οπτική για το ποια δάνεια μπορούν να ανακτηθούν. Σημειώνεται ότι αυτό είναι και το βασικό ζητούμενο από τον SSM, ο οποίος πιέζει τις τράπεζες για την όσο το δυνατόν ταχύτερη ανάκτηση collaterals, ειδικά από στρατηγικούς κακοπληρωτές.
Ο διαχωρισμός των ακινήτων που συνιστούν εξασφαλίσεις δανείων θα επιχειρηθεί και προκειμένου να γίνει καλύτερος σχεδιασμός του προγράμματος πλειστηριασμών από τις τράπεζες, στοχεύοντας σε περιοχές – ακίνητα που θα παρουσιάζουν μεγαλύτερες δυνατότητες ανακτησιμότητας (π.χ. ανατολικά ή δυτικά προάστια, το πλήθος ακινήτων επιτρέπει μετέπειτα μαζικές πωλήσεις; κ.ο.κ.).
Στην παρούσα φάση, στα χαρτοφυλάκια ακινήτων των τραπεζών επικρατεί ούτε λίγο ούτε πολύ το χάος, αφού το ίδιο ακίνητο είναι διπλό και τριπλό collateral (συνιστά εμπράγματη εξασφάλιση σε περισσότερα από ένα δάνειο), το καθένα είναι εγγεγραμμένο και με άλλο κωδικό (π.χ. άλλο κωδικό φέρει ένα διαμέρισμα, άλλο το γκαράζ του και άλλο η αποθήκη του), εμφανίζονται ψευδή μισθώματα, δεν αναγνωρίζονται οριζόντιες ιδιοκτησίες, δεν έχουν γίνει νομιμοποιήσεις ή αυτές δεν μπορούν να καταστούν δυνατές.
Ουσιαστικά, το μόνο που έχουν κάνει οι τράπεζες με τα ακίνητά τους, η καθεμία στο δικό της βαθμό, είναι η ετήσια αναπροσαρμογή της αξίας των ενεχύρων τους, υπολογίζοντας την παλαιότητα των ακινήτων, το μέγεθός τους, τις αλλαγές στις αντικειμενικές αξίες κ.λπ. και προχωρώντας σε αντίστοιχα impairments (απομειώσεις αξίας). Πρόκειται για μία διαδικασία που “χτυπάει” μεν τα αποτελέσματα των τραπεζών, αφού προσθέτει προβλέψεις έναντι απομειωμένων ενεχύρων, αλλά προφυλάσσει τις τράπεζες από ζημίες σε μελλοντική πώληση των ακινήτων, εξαιτίας λανθασμένης αποτίμησής τους στα βιβλία τους.
