αρχικηΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΗ τακτική- έκπληξη που ακολουθεί ο CEO, Sameer Dholakia, και έχει καταφέρει να είναι αγαπητός στους εργαζομένους του σε ποσοστό 98%

Η τακτική- έκπληξη που ακολουθεί ο CEO, Sameer Dholakia, και έχει καταφέρει να είναι αγαπητός στους εργαζομένους του σε ποσοστό 98%

Ο Sameer Dholakia, ο CEO της πλατφόρμας αποστολής email, SendGrid, είναι ένας από τους διευθύνοντες συμβούλους με τις καλύτερες συστάσεις στον τομέα της τεχνολογίας. Το ποσοστό αποδοχής στο Glassdoor (σ.σ. ιστοσελίδα που αξιολογεί εταιρείες) ανέρχεται στο 98%, ήτοι στα ίδια επίπεδα με τα ποσοστά που συγκεντρώνουν ο Elon Musk και ο Mark Zuckerberg. Οι χρήστες του Comparably αξιολόγησαν τον Dholakia ως τον κορυφαίο CEO στον τομέα της τεχνολογίας, ανάμεσα σε εταιρείες με λιγότερους από 1.500 εργαζομένους. Ξεπέρασε μάλιστα και τον ευρέως διακεκριμένο CEO της Slack, Stewart Butterfield.

Ποιο είναι, λοιπόν, το μυστικό του Dholakia; Ένα είδος μάνατζμεντ, κατά το οποίο ο διευθυντής έχει τον ρόλο “ηγέτη – υπηρέτη” (servant leadership).

Τον συγκεκριμένο όρο επινόησε το 1970 ο Robert Greenleaf, ο οποίος εργάστηκε στην AT&T για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες. Στο πρώτο του δοκίμιο για την έννοια του “ηγέτη – υπηρέτη”, είχε γράψει: “Ξεκινάει με το φυσικό αίσθημα που έχει κάποιος που θέλει να υπηρετεί, να υπηρετεί πρώτα από όλα. Στη συνέχεια, η συνειδητή επιλογή οδηγεί στη φιλοδοξία για ηγεσία”. Όποιος παρακινείται περισσότερο από την εξουσία ή το οικονομικό κέρδος, δεν είναι “ηγέτης – υπηρέτης”, εξηγούσε. Και ο καλύτερος τρόπος για να διαπιστώσεις εάν κάποιος πληροί τις προϋποθέσεις, είναι μια απλή ερώτηση: “Αυτοί που υπηρετούνται εξελίσσονται ως άνθρωποι;”.

Ο Dholakia εισήγαγε αυτόν τον τρόπο διοίκησης όταν ανέλαβε καθήκοντα στην SendGrid το 2014, έχοντας αφήσει την προηγούμενη δουλειά του στην Citrix. Βασικό αντικείμενο της SendGrid είναι να αυτοματοποιεί την αποστολή emails (όταν για παράδειγμα κάνεις μια κράτηση μέσα Airbnb ή ζητήσεις ιδιωτική μετακίνηση με αμάξι μέσω Uber, το αυτοματοποιημένο μήνυμα που λαμβάνεις προέρχεται από την SendGrid). Όταν πρωτοπήγε ο Dholakia, η τότε πέντε ετών startup γνώριζε πτωτικό ρυθμό ανάπτυξης. Αλλά μέσα στα επόμενα τρία χρόνια, κατάφερε και άλλαξε αυτήν την πορεία. Οι πωλήσεις αυξήθηκαν κατά περίπου 40% το 2015 και 2016 και όπως έχει δηλώσει ο Dholakia, τα έσοδα κοντεύουν να φτάσουν τα 100 εκατ. δολ. αυτόν τον χρόνο. Και σύμφωνα με τον ίδιο, ο ρόλος του “ηγέτη – υπηρέτη” έχει βοηθήσει την SendGrid να φτάσει εκεί που είναι σήμερα.

Το να είσαι ένας CEO – υπηρέτης σημαίνει να αντιστρέφεις την παραδοσιακή δομή οργάνωσης, τοποθετώντας τον CEO στον πάτο, λέει ο Dholakia. Αναγνωρίζει ότι η δουλειά του είναι δύσκολη, αλλά όπως παρατηρεί δεν είναι οι CEOs που τραβούν το κουπί για την εταιρεία. “Δεν είμαι εγώ που πρέπει να απαντήσω στο τηλεφώνημα ενός πελάτη που έχει ταραχθεί λόγω ενός σφάλματος που έγινε. Δεν έχω ποσοστώσεις επί των πωλήσεων”, σημειώνει. Όπως εκτιμά, η πρωταρχική δουλειά του ηγέτη είναι να εξουσιοδοτεί του άλλους.

Μάλιστα, όπως διαβάζουμε στο Forbes, προκειμένου να “υπηρετήσει” τους εργαζομένους του, ο Dholakia ξοδεύει πολύ χρόνο μιλώντας μαζί τους και συγκεκριμένα, τον μισό από τον χρόνο εργασίας του. Υπάρχουν αρκετές συναντήσεις την εβδομάδα, στη διάρκεια των οποίων απλά συνομιλεί με διαφορετικούς ανθρώπους και ομάδες. Συμμετέχουν τόσο οι διευθυντές, όσο και άλλοι υπάλληλοι. “Δεν υπάρχει ατζέντα. Απλώς θέλω να μάθω πώς πάνε τα πράγματα. Ρωτάω εάν κάποιος έχει κάποια ερώτηση σχετικά με τη στρατηγική μας”, λέει.

Προσπαθεί να δείξει στην ομάδα ότι είναι εκεί για να βοηθήσει. “Στο τέλος κάθε συνάντησης λέω: Υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω για εσάς;”. Όπως λέει, αυτή η πρακτική οδηγεί σε σπουδαίες ιδέες για την καλύτερη δυνατή διοίκηση της εταιρείας.

Ωστόσο, οι εργαζόμενοι είναι στην πραγματικότητα πρόθυμοι να είναι ειλικρινείς με τον CEO, τον άνθρωπο που κρατάει στα χέρια του την επαγγελματική τους σταδιοδρομία; “Θα ξαφνιαζόσασταν”, απαντά ο Dholakia. Μία από τις τέσσερις αξίες της SendGrid είναι η ειλικρίνεια και συχνά οι εργαζόμενοι επικαλούνται αυτήν την αξία, προτού προχωρήσουν στην κριτική τους. “Λειτουργεί σαν λέξη ασφαλείας”, σημειώνει. “Όλοι γνωρίζουν ότι η συζήτηση βασίζεται σε καλές προθέσεις”.

Πώς είχε ο Dholakia την ιδέα να ακολουθήσει το πρότυπο του “ηγέτη – υπηρέτη”; “Όταν ήμουν μικρός, μεγάλωσα σε μία οικογένεια όπου η μητέρα μου είχε την κοσμοθεωρία ότι στη ζωή έχει σημασία να δίνουμε, όχι να παίρνουμε”. Συγκινείται όταν μιλάει για εκείνη. Όταν ήταν 15, η μητέρα του βρήκε τραγικό θάνατο σε μια διάρρηξη στο Λος Άντζελες.

Μέχρι σήμερα θυμάται μια ινδική παραβολή που του έλεγε συχνά η μητέρα του και που αποτέλεσε έμπνευση για τον ίδιο: Όταν ερχόμαστε στον κόσμο, ερχόμαστε όλοι μας ως μωρά, με τις γροθιές μας σφιγμένες, κλωτσώντας, φωνάζοντας, κλαίγοντας. Όταν φεύγουμε, φεύγουμε όλοι γαλήνια, με τα χέρια μας ανοιχτά. Και υπάρχει λόγος που γίνεται αυτό: Όλοι μας φέρουμε, ερχόμενοι σε αυτόν τον κόσμο, ένα ξεχωριστό, μοναδικό δώρο – ένα δώρο που κρατάμε μέσα στις σφιχτές μας γροθιές όταν είμαστε μωρά. Η δουλειά μας, το νόημα της ζωής, είναι να ανακαλύψουμε ποιο είναι αυτό το δώρο και ύστερα να το δώσουμε. Όταν δώσουμε αυτό το δώρο, τότε έχει έλθει η ώρα να φύγουμε γαλήνια.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΧΟΛΙΑ

Αφήστε ένα σχόλιο

seventeen − 4 =